جلال الدین سیوطی

عبدالرحمن بن ابی بکر معروف به جلال الدین در رجب 849 هجری قمری در قاهره در خانواده ای معروف چشم به جهان گشود. در کودکی پدر خویش را از دست داد.

پدر سیوطی که در شهر اسیوط متولد شده بود از زمره عالمان عصر خود محسوب می گردیده و چندی نیز کسوت قضاوت در شهر اسیوط را برتن کرده است. عصر سیوطی، عصر حضور عالمان مبرّز رشته های مختلف علمی در مصر بوده و همین امر وی را در تحصیل دانش یاری رسانده است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده که برخی در ادبیات و علوم قرآن و بسیاری در فقه می باشد.

برای وی که شافعی مذهب بوده، قریب 220 کتاب ذکر کرده اند که از جمله آن ها، کتاب «لب اللباب فی تحریر الانساب» می باشد. وی، در سال 911هجری قمری بدرود حیات گفته است.