عاذریه

(یا: نجدات عاذریه)

از خوارج.

ایشان مردم را در جهل به فروع، معذور می دانند.

ابن اثیر در ذیل عنوان غادریه (به غین منقوطه)، پس از بیان همین کلام می گوید: «پس از این که نجدة بن عامر حنفی از نافع بن ازرق جدا شد و خود را امیرالمؤمنین نامید، پسر خود را با جمعی به طرف قطیف فرستاد، ایشان در آن جا جمعی را کشتند و جمع دیگری را اسیر کردند و زنان اسیر را بین خود تقسیم نموده و از غنائم خوردند. نجده بر پسر خود و لشگر او اعتراض کرد، آنان گفتند نمی دانستیم، نجده آنان را به واسطه این که نمی دانستند، معذور دانست. پس بین آن ها از این جهت اختلافی پدید آمد».

سیدعلی جرجانی، اشاره ای به «از خوارج نجدات بودن» این فرقه ندارد. ولی ابن اثیر تحت عنوان «غادریه» (به غین منقوطه و دال مهمله ) به خارجی بودن ایشان اشاره می کند و بعد می گوید ایشان همان «عاذریه» می باشند. ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی نیز ضمن بیان عقاید فوق، به نام عاذریه اشاره ای ندارند.