صبّاحیه (از فرق مجبره)

از مجبّره.

ایشان پیروان ابوصباح بن معمر می باشند.

مطهر مقدسی در البدء و التاریخ صباحیه را از مجبره دانسته و آنان را از پیروان صبّاح بن سمرقندی معرفی می نماید. مطهر مقدسی همچنین درباره عقاید آن ها می گوید: «آنان می پندارند خلق و امر از ناحیه خداوند همانند شخص خالق زائل نمی گردند [و قدیم است] و بر این امر چنین مثال می زنند: به انسانی که خواب می بیند که در شام یا مکه است، می خورد و می آشامد درحالی که در واقع چنین نیست».

ارتباط این مطالب با مثال ها چندان روشن نیست.

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب؛ صَبّاحی را به فتح صاد و تشدید باء ضبط کرده است.

ابوالقاسم بلخی در بیان الادیان در بیان مذاهب مجبّره می نویسد: «ایشان شش فرقه اند: جَهمیه (اصحاب جهم بن صفوان )، بطحیه (اصحاب اسماعیل بطیحی)، نجاریه (اصحاب حسین بن محمد نجار )، ضراریه (اصحاب ضرار بن جهم)، صباحیه (اصحاب ابی صحاب جهم) [ظاهراً ابی صباح]، نواصریه (اصحاب ناصر زید). ایشان می گویند اگر کسی بد نباشد بغض ما را ندارد».