ناصریه (از صوفیه شاذلیه)

از صوفيه شاذليه.

ايشان پيروان محمد بن ناصرالدين درعي (م:1085هـ.ق) مي باشند.

لويي ماسينيون ايشان را فرع شاذليه در مراکش در قرن هفدهم ميلادي ضبط کرده و مي نويسد از ايشـان فرع شَبِيّه متفـرع شده است. تري مينگهام با اشاره به فرقه راشديه (يا: يوسفيه) ايشان را پيروان احمد بن يوسف ملباني راشدي (1524ميلادي/931ق) معرفي مي کند. راشديه خود به سه طريقه غازيه (پيروان ابوالحسن بن قاسم غازي، م: 1526ميلادي، شاگرد احمد راشدي)، سهيليه (پيروان محمد بن عبدالرحمن سهيلي، شاگرد احمد راشدي) و ناصريه (پيروان محمد بن ناصرالدين الدرعي، م: 1674ميلادي / 1085ق) تقسيم مي شود. سهيليه نيز خود به دو طريقه شيخيه و کرزازيه (پيروان احمد بن موسي کرزازي، م: 1607ميلادي / 1016ق) تقسيم شده است. شيخيه که پيروان عبدالقادر بن محمد (م: 1614ميلادي / 1023ق) مي باشند، در سال 1780 ميلادي، به دو فرقه شراحبه و حرايه تقسيم شده اند.