شبیب بن یزید

شبیب بن یزید بن ابی نعیم شیبانی، بزرگ خوارج و از شجاعان زمان خویش بوده است. وی پس از صالح بن المسرّح که در اثر شدت جراحات کشته می شود، فرماندهی خوارج را برعهده می گیرد و پس از جنگ هایی کوفه را فتح کرده و حجاج را در مقر خویش به محاصره درمی آورد. در نتیجه عبدالملک بن مروان نیروهای کمکی از شام فرستاده و آنان پس از جنگی بسیار سخت، لشگریان شبیب را شکست می دهند. وی ابتدا به اهواز و سپس به کرمان می گریزد. اما پس از دو ماه باز گشته و این بار طی جنگی در منطقه دُجیل (به معنای دجله کوچک: رودخانه ای که از اصفهان آغاز شده و در حوالی آبادان به خلیج فارس ریخته می شود) غرق می شود. تواریخ، غزاله ـ که ظاهراً همسر او و نه مادرش بوده ـ را زنی بی نظیر در شجاعت معرفی کرده اند. غزاله ظاهراً همراه با شبیب کشته می شود. نام مادر شبیب را جَهیزه ذکر کرده اند.