علی بن حسین مسعودی
از دایره المعارف فرق اسلامی
ابوالحسن علی بن حسین بن علی مسعودی هذلی از مورخین بزرگ اسلامی است. وی از اهالی بغداد بوده و بعد به مصر مسافرت کرده و در همان جا مقیم می گردد و نهایتاً نیز در همان جا می میرد. مسعودی سفرهای بسیاری داشته است. ترجمه نویسان اهل سنت وی را بعضاً معتزلی و بعضاً شیعه دانسته اند و مامقانی نیز وی را از اجلّاء علمای امامیه دانسته است. وی در سال 345 یا 346 هجری قمری در مصر وفات یافته است. کتاب معروف « مروج الذهب و معادن الجوهر » و همچنین کتاب« التنبیه و الاشراف » از اوست. وی کتابهایی نیز درباره مباحث کلامی نگارش کرده است. مسعودی از نوادگان عبدالله بن مسعود صحابی بزرگ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بوده است. برخی نیز او را جد مادری شیخ طوسی دانسته اند. [۱]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج4، ص277 / روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، محمدباقر موسوی خوانساری، ج4، ص272 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج12، ص181 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج5، ص20
