معطّله (از جَهمیه): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («معطّله (از جَهمیه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
از [[جَهمیه]]. | از [[جَهمیه]]. | ||
− | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] | + | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] جَهمیه را به دوازده فرقه تقسیم می کند که عبارتند از: معطّله، [[مریسیه]]، [[ملتزمه]]، [[واردیه]]، [[زنادقه]]، [[حرقیه]]، [[مخلوقیه]]، [[فانیه]]، [[مغیریه]]، [[واقفیه]]، [[قبریه]] و [[لفظیه]]. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص41</ref> وی در شرح عقیده معطّله می نویسد: «ایشان می پندارند هرچه وهم انسان بر آن واقع می شود مخلوق است و هر کس بپندارد که خدا دیده می شود کافر است. » <ref>[[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص41</ref> |
− | + | ||
− | + | ||
− | <ref> [[التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع]]، [[محمد ملطی شافعی]]، ص96 / [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص257</ref> | + | با توجه به آنچه درباره جَهمیه آورده شد و گفتیم [[اهل سنت]] تمام [[معتزله (معتزله)|معتزله]] را از باب تنقیص و تعریض، جَهمیه خوانده اند می توان گفت این فرقه ها ـ بر فرض آن که وجود داشته اند ـ از معتزله می باشند. <ref> [[التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع]]، [[محمد ملطی شافعی]]، ص96 / [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص257</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۳۱
از جَهمیه.
ابن جوزی در تلبیس ابلیس جَهمیه را به دوازده فرقه تقسیم می کند که عبارتند از: معطّله، مریسیه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه، فانیه، مغیریه، واقفیه، قبریه و لفظیه. [۱] وی در شرح عقیده معطّله می نویسد: «ایشان می پندارند هرچه وهم انسان بر آن واقع می شود مخلوق است و هر کس بپندارد که خدا دیده می شود کافر است. » [۲]
با توجه به آنچه درباره جَهمیه آورده شد و گفتیم اهل سنت تمام معتزله را از باب تنقیص و تعریض، جَهمیه خوانده اند می توان گفت این فرقه ها ـ بر فرض آن که وجود داشته اند ـ از معتزله می باشند. [۳]
پانویس
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص41
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص41
- ↑ التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، محمد ملطی شافعی، ص96 / فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص257