قاسم بن محمد بن ابی بکر: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ابومحمد و ابوعبدالرحمن قاسم بن محمد بن ابی بکر مدنی ملقب به دیباج در سال 36 هجری قمری در [[مدینه]] متولد شد. پدر قاسم، [[محمد بن ابی بکر]] استاندار [[امیرمؤمنان علیه السلام]] در [[مصر]] و یکی از فرماندهان نظامی آن حضرت بود. مادر قاسم، بنابر نظریه مشهور، دختر [[یزدجرد]]، آخرین پادشاه سلسله ساسانیان بود. بر این اساس گفته شده که دو دختر یزدگرد که اسیر مسلمانان شدند؛ یکی به همسری [[امام حسین]] (علیه السلام) درآمد و دیگری همسر محمد بن ابی بکر شد. در نتیجه، [[امام زین العابدین]] (علیه السلام) و قاسم بن محمد، پسرخاله یکدیگر بشمار می روند. قاسم در گروه اصحاب و یاران [[امام سجاد]] (علیه السلام) قرار گرفت. [[شیخ طوسی]] در کتاب رجال، او را از جمله یاران امام سجاد (علیه السلام) به شمار آورده است. از سخن شیخ طوسی برمی آید که بعد از شهادت امام چهارم قاسم به محضر [[امام باقر]] (علیه السلام) شتافت و در جرگه اصحاب آن بزرگوار قرار گرفت. تمام شرح حال نگاران و دانشوران [[شیعه]]، سخن شیخ الطائفه را مورد تأیید قرار داده و قاسم را از اصحاب امامان علیهم السلام بشمار آورده اند. قاسم بن محمد هنگامی که به سفر حج (یا عمره) مشرف میشد، بین راه [[مدینه]] و [[مکه]]، در سرزمین « [[قدید]] »، در حالی که 76 سال از عمرش سپری شده بود، به سال 106 هجری قمری از دنیا رفت. پیکر او از قدید به مدینه آورده و به خاک سپرده شد. <ref>قاسم بن محمد؛ حواری | + | ابومحمد و ابوعبدالرحمن قاسم بن محمد بن ابی بکر مدنی ملقب به دیباج در سال 36 هجری قمری در [[مدینه]] متولد شد. پدر قاسم، [[محمد بن ابی بکر]] استاندار [[امیرمؤمنان علیه السلام]] در [[مصر]] و یکی از فرماندهان نظامی آن حضرت بود. مادر قاسم، بنابر نظریه مشهور، دختر [[یزدجرد]]، آخرین پادشاه سلسله ساسانیان بود. بر این اساس گفته شده که دو دختر یزدگرد که اسیر مسلمانان شدند؛ یکی به همسری [[امام حسین]] (علیه السلام) درآمد و دیگری همسر محمد بن ابی بکر شد. در نتیجه، [[امام زین العابدین]] (علیه السلام) و قاسم بن محمد، پسرخاله یکدیگر بشمار می روند. قاسم در گروه اصحاب و یاران [[امام سجاد]] (علیه السلام) قرار گرفت. [[شیخ طوسی]] در کتاب رجال، او را از جمله یاران امام سجاد (علیه السلام) به شمار آورده است. از سخن شیخ طوسی برمی آید که بعد از شهادت امام چهارم قاسم به محضر [[امام باقر]] (علیه السلام) شتافت و در جرگه اصحاب آن بزرگوار قرار گرفت. تمام شرح حال نگاران و دانشوران [[شیعه]]، سخن شیخ الطائفه را مورد تأیید قرار داده و قاسم را از اصحاب امامان علیهم السلام بشمار آورده اند. قاسم بن محمد هنگامی که به سفر حج (یا عمره) مشرف میشد، بین راه [[مدینه]] و [[مکه]]، در سرزمین « [[قدید]] »، در حالی که 76 سال از عمرش سپری شده بود، به سال 106 هجری قمری از دنیا رفت. پیکر او از قدید به مدینه آورده و به خاک سپرده شد. <ref>[[قاسم بن محمد؛ حواری امام زین العابدین علیه السلام]]، [[ابوالحسن ربانی سبزواری]]، [[مجله فرهنگ کوثر]]، شماره 57، بهار 1383</ref> . |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۳۵
ابومحمد و ابوعبدالرحمن قاسم بن محمد بن ابی بکر مدنی ملقب به دیباج در سال 36 هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر قاسم، محمد بن ابی بکر استاندار امیرمؤمنان علیه السلام در مصر و یکی از فرماندهان نظامی آن حضرت بود. مادر قاسم، بنابر نظریه مشهور، دختر یزدجرد، آخرین پادشاه سلسله ساسانیان بود. بر این اساس گفته شده که دو دختر یزدگرد که اسیر مسلمانان شدند؛ یکی به همسری امام حسین (علیه السلام) درآمد و دیگری همسر محمد بن ابی بکر شد. در نتیجه، امام زین العابدین (علیه السلام) و قاسم بن محمد، پسرخاله یکدیگر بشمار می روند. قاسم در گروه اصحاب و یاران امام سجاد (علیه السلام) قرار گرفت. شیخ طوسی در کتاب رجال، او را از جمله یاران امام سجاد (علیه السلام) به شمار آورده است. از سخن شیخ طوسی برمی آید که بعد از شهادت امام چهارم قاسم به محضر امام باقر (علیه السلام) شتافت و در جرگه اصحاب آن بزرگوار قرار گرفت. تمام شرح حال نگاران و دانشوران شیعه، سخن شیخ الطائفه را مورد تأیید قرار داده و قاسم را از اصحاب امامان علیهم السلام بشمار آورده اند. قاسم بن محمد هنگامی که به سفر حج (یا عمره) مشرف میشد، بین راه مدینه و مکه، در سرزمین « قدید »، در حالی که 76 سال از عمرش سپری شده بود، به سال 106 هجری قمری از دنیا رفت. پیکر او از قدید به مدینه آورده و به خاک سپرده شد. [۱] .
پانويس
- ↑ قاسم بن محمد؛ حواری امام زین العابدین علیه السلام، ابوالحسن ربانی سبزواری، مجله فرهنگ کوثر، شماره 57، بهار 1383
