عربستان: تفاوت بین نسخه‌ها
Re.gharahi (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
عربستان سعودی با ۲٫۱۴۹ میلیون کیلومتر مساحت بزرگترین کشور غرب آسیا و دومین کشور وسیع عرب‌نشین پس از [[الجزایر]] است. این کشور بیش از ۲۷ میلیون جمعیت دارد که فقط ۱۶ میلیون آنها شهروند این کشور و بقیه از اتباع خارجی هستند. | عربستان سعودی با ۲٫۱۴۹ میلیون کیلومتر مساحت بزرگترین کشور غرب آسیا و دومین کشور وسیع عرب‌نشین پس از [[الجزایر]] است. این کشور بیش از ۲۷ میلیون جمعیت دارد که فقط ۱۶ میلیون آنها شهروند این کشور و بقیه از اتباع خارجی هستند. | ||
| − | پادشاهی عربستان سعودی در سال ۱۹۳۲ توسط [[ملک عبدالعزیز |ملک عبدالعزیز بن سعود]] پایه‌گذاری شد. هرچند که جنگ‌ها و کشمکش‌هایی که به تشکیل عربستان منجر شد در سال ۱۹۰۲ با تصرف [[ریاض]]، خانهٔ ابا و اجدادی آل سعود، توسط ملک عبدالعزیز آغاز گردید. عربستان سعودی یک سلطنت مطلقه است. عربستان خود را کشوری اسلامی معرفی می‌کند و به شدت تحت تاثیر [[وهابیت | + | پادشاهی عربستان سعودی در سال ۱۹۳۲ توسط [[ملک عبدالعزیز |ملک عبدالعزیز بن سعود]] پایه‌گذاری شد. هرچند که جنگ‌ها و کشمکش‌هایی که به تشکیل عربستان منجر شد در سال ۱۹۰۲ با تصرف [[ریاض]]، خانهٔ ابا و اجدادی آل سعود، توسط ملک عبدالعزیز آغاز گردید. عربستان سعودی یک سلطنت مطلقه است. عربستان خود را کشوری اسلامی معرفی می‌کند و به شدت تحت تاثیر [[وهابیت]] است. |
عربستان سعودی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان [[نفت]] دنیا است. این کشور بیشترین ذخایر نفت جهان را داراست که این ذخایر به شکل عمده‌ای در [[استان شرقی]] متمرکز شده‌اند. نفت ۹۵٪ از صادرات و ۷۰٪ درآمد دولت را تشکیل می‌دهد. هر چند اخیراً صادرات غیرنفتی افزایش یافته‌اند. ثروت نفت باعث تبدیل این کشور سلطنتی بیابانی به یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا شده است. درآمدهای گسترده نفتی سبب مدرنیزه شدن سریع کشور و ایجاد [[دولت رفاه]] شده است. عربستان همچنین دارای ششمین ذخایر [[گاز طبیعی]] بزرگ جهان است. | عربستان سعودی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان [[نفت]] دنیا است. این کشور بیشترین ذخایر نفت جهان را داراست که این ذخایر به شکل عمده‌ای در [[استان شرقی]] متمرکز شده‌اند. نفت ۹۵٪ از صادرات و ۷۰٪ درآمد دولت را تشکیل می‌دهد. هر چند اخیراً صادرات غیرنفتی افزایش یافته‌اند. ثروت نفت باعث تبدیل این کشور سلطنتی بیابانی به یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا شده است. درآمدهای گسترده نفتی سبب مدرنیزه شدن سریع کشور و ایجاد [[دولت رفاه]] شده است. عربستان همچنین دارای ششمین ذخایر [[گاز طبیعی]] بزرگ جهان است. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
عرب‌ها، پیش از اسلام زندگی بدوی و نخستین داشتند و قبیله‌های عرب که برای امرار معاش به چوپانی وابسته بودند، در جستجوی آب و چراگاه از جایی به جایی کوچ می‌کردند. کمبود آب و چراگاه باعث بروز رقابت و در پایان جنگ و درگیری بین قبیله‌ها می‌گردید. بر اساس گفتهٔ [[قرآن]]، این سرزمین از زمان ساخته شدن [[کعبه|خانهٔ خدا]] به دست [[ابراهیم]]، مورد توجه [[خداپرست|خداپرستان]] بوده‌است. {{مدرک}} در دوران [[بت‌پرستی]] نیز [[بت|بت‌های]] بزرگی در آن نگهداری می‌شده‌است. | عرب‌ها، پیش از اسلام زندگی بدوی و نخستین داشتند و قبیله‌های عرب که برای امرار معاش به چوپانی وابسته بودند، در جستجوی آب و چراگاه از جایی به جایی کوچ می‌کردند. کمبود آب و چراگاه باعث بروز رقابت و در پایان جنگ و درگیری بین قبیله‌ها می‌گردید. بر اساس گفتهٔ [[قرآن]]، این سرزمین از زمان ساخته شدن [[کعبه|خانهٔ خدا]] به دست [[ابراهیم]]، مورد توجه [[خداپرست|خداپرستان]] بوده‌است. {{مدرک}} در دوران [[بت‌پرستی]] نیز [[بت|بت‌های]] بزرگی در آن نگهداری می‌شده‌است. | ||
| − | با ظهور | + | با ظهور پیامبر اسلام، شبه جزیرهٔ عرب مرکز پایه‌گذاری تمدن بزرگ اسلامی شد. در زمان زندگی حضرت محمد(ص)، نخستین نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته برقرار شد. دین [[اسلام]] در زمان زندگانی او تقریباً در همهٔ شبه جزیرهٔ عرب رواج یافت. |
حکومت پادشاهی سعودی در سال [[۱۷۵۰ (میلادی)]] به وسیله [[محمد بن سعود]] پایه‌ریزی شد. پس از وی [[عبدالعزیز بن سعود]] با پشتیبانی [[شیخ محمد بن عبدالوهاب]]، شهر [[ریاض]] را به تصرف درآورد. در زمان عبدالعزیز، [[عسیر]]، [[تهامه]]، [[حجاز]]، [[عمان]]، [[احساء]]، [[قطیف]]، [[زیاره]]، [[بحرین]]، [[وادی الدّواسر]]، [[خرج]]، [[محمل]]، [[وشم]]، [[سُدَیر]]، [[قصیم]]، [[شمّر]]، [[مجمعه]]، [[منیح]]، [[بیشه]]، [[رنیّه]] و [[ترابه]] تحت تصرف [[وهابیان]] درآمد. [[سعود بن عبدالعزیز]] [[کشورگشایی|کشورگشایی‌های]] [[وهابیان]] را در شبه جزیره تا [[خلیج فارس]] ادامه داد. در زمان [[ابراهیم بن سعود]]، عربستان از [[مصر]] شکست خورد و [[طوسون پاشا]]، فرمانده سپاه [[مصر]]، [[مکّه]] را فتح کرد امّا نتوانست در [[مدینه]] پیشروی کند و به [[قاهره]] بازگشت. پس از [[طوسون پاشا]]، برادرش، ابراهیم پاشا، [[نجد]] را گرفت و خود را به [[درعیّه]] رسانده؛ پایتخت [[آل سعود]] را به محاصره درآورد و مقاومت [[وهابیان]] را بار دیگر در هم شکست. دوران فرمانروایی [[عبدالله بن سعود]]، اوج نفوذ فرهنگ [[اروپا]] در عربستان بود تا این که [[عبدالله بن سعود]]، شکست خورده، به دستور ابراهیم پاشا، محکوم به [[اعدام]] شد. {{مدرک}} | حکومت پادشاهی سعودی در سال [[۱۷۵۰ (میلادی)]] به وسیله [[محمد بن سعود]] پایه‌ریزی شد. پس از وی [[عبدالعزیز بن سعود]] با پشتیبانی [[شیخ محمد بن عبدالوهاب]]، شهر [[ریاض]] را به تصرف درآورد. در زمان عبدالعزیز، [[عسیر]]، [[تهامه]]، [[حجاز]]، [[عمان]]، [[احساء]]، [[قطیف]]، [[زیاره]]، [[بحرین]]، [[وادی الدّواسر]]، [[خرج]]، [[محمل]]، [[وشم]]، [[سُدَیر]]، [[قصیم]]، [[شمّر]]، [[مجمعه]]، [[منیح]]، [[بیشه]]، [[رنیّه]] و [[ترابه]] تحت تصرف [[وهابیان]] درآمد. [[سعود بن عبدالعزیز]] [[کشورگشایی|کشورگشایی‌های]] [[وهابیان]] را در شبه جزیره تا [[خلیج فارس]] ادامه داد. در زمان [[ابراهیم بن سعود]]، عربستان از [[مصر]] شکست خورد و [[طوسون پاشا]]، فرمانده سپاه [[مصر]]، [[مکّه]] را فتح کرد امّا نتوانست در [[مدینه]] پیشروی کند و به [[قاهره]] بازگشت. پس از [[طوسون پاشا]]، برادرش، ابراهیم پاشا، [[نجد]] را گرفت و خود را به [[درعیّه]] رسانده؛ پایتخت [[آل سعود]] را به محاصره درآورد و مقاومت [[وهابیان]] را بار دیگر در هم شکست. دوران فرمانروایی [[عبدالله بن سعود]]، اوج نفوذ فرهنگ [[اروپا]] در عربستان بود تا این که [[عبدالله بن سعود]]، شکست خورده، به دستور ابراهیم پاشا، محکوم به [[اعدام]] شد. {{مدرک}} | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
== جغرافیا == | == جغرافیا == | ||
| − | |||
| − | |||
کشور عربستان سعودی در [[خاورمیانه]] و هم‌مرز با [[خلیج فارس]] و [[دریای سرخ]] است. در جنوب این کشور، [[یمن]] جای دارد. این کشور همچنین با [[عراق]]، [[اردن]]، [[کویت]]، [[عمان]]، [[قطر]]، [[امارات متحده عربی|امارات متحدهٔ عربی]] مرز یکسان دارد و از طریق پل به بحرین وصل است. [[آب و هوای]] این سرزمین، [[گرم و خشک]] است. تفاوت دمای شب و روز زیاد است. بیشتر زمین‌های آن را [[بیابانهای ماسه‌ای]] تشکیل می‌دهد. | کشور عربستان سعودی در [[خاورمیانه]] و هم‌مرز با [[خلیج فارس]] و [[دریای سرخ]] است. در جنوب این کشور، [[یمن]] جای دارد. این کشور همچنین با [[عراق]]، [[اردن]]، [[کویت]]، [[عمان]]، [[قطر]]، [[امارات متحده عربی|امارات متحدهٔ عربی]] مرز یکسان دارد و از طریق پل به بحرین وصل است. [[آب و هوای]] این سرزمین، [[گرم و خشک]] است. تفاوت دمای شب و روز زیاد است. بیشتر زمین‌های آن را [[بیابانهای ماسه‌ای]] تشکیل می‌دهد. | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۴:۵۷
عربستان با نام رسمی پادشاهی عربستان سعودی[۱] (به عربی: المملکة العربیة السعودیة) بزرگترین کشور در باختر آسیاست. این کشور که بخش عمدهٔ شبه جزیرهٔ عربستان را در بر گرفته‌است، از شمال با عراق، اردن و کویت، از سوی خاور با امارات متحدهٔ عربی، قطر و خلیج فارس، از جنوب خاوری با عمان، از سوی جنوب با یمن و از سوی باختر با دریای سرخ هم‌مرز است. جایگاه‌های مهم دینی مسلمانان هم‌چون کعبه، مسجد پیامبر و آرامگاه پیامبر اسلام در این کشور جای دارد.
عربستان سعودی با ۲٫۱۴۹ میلیون کیلومتر مساحت بزرگترین کشور غرب آسیا و دومین کشور وسیع عرب‌نشین پس از الجزایر است. این کشور بیش از ۲۷ میلیون جمعیت دارد که فقط ۱۶ میلیون آنها شهروند این کشور و بقیه از اتباع خارجی هستند.
پادشاهی عربستان سعودی در سال ۱۹۳۲ توسط ملک عبدالعزیز بن سعود پایه‌گذاری شد. هرچند که جنگ‌ها و کشمکش‌هایی که به تشکیل عربستان منجر شد در سال ۱۹۰۲ با تصرف ریاض، خانهٔ ابا و اجدادی آل سعود، توسط ملک عبدالعزیز آغاز گردید. عربستان سعودی یک سلطنت مطلقه است. عربستان خود را کشوری اسلامی معرفی می‌کند و به شدت تحت تاثیر وهابیت است.
عربستان سعودی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان نفت دنیا است. این کشور بیشترین ذخایر نفت جهان را داراست که این ذخایر به شکل عمده‌ای در استان شرقی متمرکز شده‌اند. نفت ۹۵٪ از صادرات و ۷۰٪ درآمد دولت را تشکیل می‌دهد. هر چند اخیراً صادرات غیرنفتی افزایش یافته‌اند. ثروت نفت باعث تبدیل این کشور سلطنتی بیابانی به یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا شده است. درآمدهای گسترده نفتی سبب مدرنیزه شدن سریع کشور و ایجاد دولت رفاه شده است. عربستان همچنین دارای ششمین ذخایر گاز طبیعی بزرگ جهان است.
عربستان سعودی تنها کشور در جهان است که رانندگی زنان را ممنوع کرده است.
تاریخچه
دوران باستان – در هزار سال یکم پیش از میلاد – فرمانروایی منائیان در بخش عسیر و در جنوب حجاز در درازای کرانهٔ دریای سرخ برقرار شده بود. در سدهٔ یکم پیش از میلاد، منائیان از مرکز تجارت خود در ددان (الاولی) دست کشیدند. الگو:مدرک منائیان یک مرکز تجاری در بخش شمال مدائن ایجاد نمودند. در بخش خاوری، کشور دیلمون جای داشت که به ظاهر یک مرکز سیاسی – فرهنگی واقع در کرانهٔ خلیج فارس بود. الگو:مدرک برخی این محل را همان جزیره بحرین دانسته‌اند. اگرچه بخش‌هایی از سرزمین اصلی نیز بخشی آن بوده‌است و با زمین‌های درونی که اکنون پادشاهی سعودی نامیده می‌شود، روابط بازرگانی داشته‌است. الگو:مدرک
اسکندر مقدونی پیش از مرگ ناگهانی خود در سال ۳۲۳ (پیش از میلاد)، قصد داشت شبه جزیره عرب را تصرف نماید و بعد از مدتی فرمانروایان بطالسه مصر تا حدودی بر ینبع چیره شدند. الگو:مدرک ولی نبطیان از چیرگی آنها جلوگیری کردند. سپس این سرزمین در معرض جنگ‌های چیره‌جویانهٔ حبشی‌ها و ایرانیان قرار گرفت. الگو:مدرک در سدهٔ پنجم پس از میلاد، مکه از نظر اهمیت جایگزین شهر پترا در دورهٔ نبطیان شده بود.
عرب‌ها، پیش از اسلام زندگی بدوی و نخستین داشتند و قبیله‌های عرب که برای امرار معاش به چوپانی وابسته بودند، در جستجوی آب و چراگاه از جایی به جایی کوچ می‌کردند. کمبود آب و چراگاه باعث بروز رقابت و در پایان جنگ و درگیری بین قبیله‌ها می‌گردید. بر اساس گفتهٔ قرآن، این سرزمین از زمان ساخته شدن خانهٔ خدا به دست ابراهیم، مورد توجه خداپرستان بوده‌است. الگو:مدرک در دوران بت‌پرستی نیز بت‌های بزرگی در آن نگهداری می‌شده‌است. با ظهور پیامبر اسلام، شبه جزیرهٔ عرب مرکز پایه‌گذاری تمدن بزرگ اسلامی شد. در زمان زندگی حضرت محمد(ص)، نخستین نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته برقرار شد. دین اسلام در زمان زندگانی او تقریباً در همهٔ شبه جزیرهٔ عرب رواج یافت.
حکومت پادشاهی سعودی در سال ۱۷۵۰ (میلادی) به وسیله محمد بن سعود پایه‌ریزی شد. پس از وی عبدالعزیز بن سعود با پشتیبانی شیخ محمد بن عبدالوهاب، شهر ریاض را به تصرف درآورد. در زمان عبدالعزیز، عسیر، تهامه، حجاز، عمان، احساء، قطیف، زیاره، بحرین، وادی الدّواسر، خرج، محمل، وشم، سُدَیر، قصیم، شمّر، مجمعه، منیح، بیشه، رنیّه و ترابه تحت تصرف وهابیان درآمد. سعود بن عبدالعزیز کشورگشایی‌های وهابیان را در شبه جزیره تا خلیج فارس ادامه داد. در زمان ابراهیم بن سعود، عربستان از مصر شکست خورد و طوسون پاشا، فرمانده سپاه مصر، مکّه را فتح کرد امّا نتوانست در مدینه پیشروی کند و به قاهره بازگشت. پس از طوسون پاشا، برادرش، ابراهیم پاشا، نجد را گرفت و خود را به درعیّه رسانده؛ پایتخت آل سعود را به محاصره درآورد و مقاومت وهابیان را بار دیگر در هم شکست. دوران فرمانروایی عبدالله بن سعود، اوج نفوذ فرهنگ اروپا در عربستان بود تا این که عبدالله بن سعود، شکست خورده، به دستور ابراهیم پاشا، محکوم به اعدام شد. الگو:مدرک
نخستین تلاش در زمینهٔ برپایی دوبارهٔ فرمانروایی آل سعود توسط مشاری بن سعود بود. پس از وی ترکی بن عبدالله، ریاض را اشغال کرد. فیصل بن ترکی ایجاد فرمانروایی دوم آل سعود را اعلام نمود. خالد بن سعود به فرمانروایی نجد منصوب شد اما عرب‌ها بر وی شوریده، او را از ریاض بیرون کردند. در دوران فرمانروایی عبدالله بن ثنیان، مصر ارتش خود را از عربستان فراخواند. عبدالله بن فیصل با همدستی قبیلهٔ عجمان و سعود، به بخش احساء حمله کرد. سعود بن فیصل، قطیف را دوباره به سرزمین‌های سعودی افزود. عبدالرحمن بن فیصل به درگیری با فرمانروایی آل رشید پرداخت و سرانجام از آنها شکست خورد و فرمانروایی دوم سعودی نیز از بین رفت.
فرمانروایی سوم سعودی را عبدالعزیز بن عبدالرحمن بنیان نهاد. پس از مرگ عبدالعزیز، سه پسر دیگرش با نام‌های ملک فیصل و ملک خالد و ملک عبدالله در چند دوره به پادشاهی رسیدند. با مرگ خالد، برادرش فهد، به طور رسمی پادشاه عربستان شد و لقب خادم الحرمین الشریفین را برای خود برگزید. وی برای گسترش آیین وهابیت کوشش بسیار نمود و روابط و مناسبات سیاسی با باختر ایجاد کرد. با مرگ فهد، برادرش عبدالله بن عبدالعزیز به پادشاهی عربستان برگزیده شد. ولیعهد عبدالله برادرش سلمان بن عبدالعزیز می‌باشد. الگو:مدرک
جغرافیا
کشور عربستان سعودی در خاورمیانه و هم‌مرز با خلیج فارس و دریای سرخ است. در جنوب این کشور، یمن جای دارد. این کشور همچنین با عراق، اردن، کویت، عمان، قطر، امارات متحدهٔ عربی مرز یکسان دارد و از طریق پل به بحرین وصل است. آب و هوای این سرزمین، گرم و خشک است. تفاوت دمای شب و روز زیاد است. بیشتر زمین‌های آن را بیابانهای ماسه‌ای تشکیل می‌دهد.
عربستان کشوری آسیایی است و در منطقه استراتژیک خاورمیانه قرار دارد و بزرگترین کشور این منطقه می‌باشد. مساحت این کشور بخش بزرگی از شبه جزیره عربستان یعنی حدود ۸۵ درصد این شبه جزیره را تشکیل می‌دهد. از غرب و شرق به دریای سرخ و خلیج‌فارس مرتبط است و همین دسترسی به آب‌های آزاد این امکان را برای این کشور به وجود آورده تا از دو سوی آن برای حمل‌ونقل‌های دریایی و واردات و صادرات استفاده شود. مرز دریایی این کشور را حدود ۲۶۴۰ کیلومتر برآورد کرده‌اند که بیشترین مرز آبی کشورهای منطقه است.[۲]
عربستان‌سعودی ۲ میلیون و ۲۴۰ هزار کیلومترمربع برابر با ۸۶۴ هزارو ۸۶۹ مایل مربع وسعت دارد. این وسعت تقریباً یک و نیم برابر ایران، سه برابر فرانسه و چهار برابر عراق است لیکن حدود ۷۵ درصد از این وسعت را بیابانهای خشک و بی آب و علف پوشانده‌اند. سه صحرای بزرگ «نفود»، «دهنا» و «ربع‌الخالی» مهمترین کویرهای عربستان هستند. عربستان از نظر هندسی بیشتر به شکل یک مستطیل طولانی است به گونه‌ای که طولانی‌ترین قطر طولی این کشور که از خلیج عقبه شروع و تا بندر جده امتداد می‌یابد، ۲۲۶۰ کیلومتر است و قطر دیگر آن که عرضی است از بندر ظهران در کنار خلیج‌فارس در شرق شروع و تا بندر جده در کنار دریای سرخ ادامه دارد ۱۲۶۰ کیلومتر می‌باشد.[۳] ربع الخالی که یک‌چهارم گستره شبه جزیرهٔ عرب را تشکیل می‌دهد، خالی از مردم است. بلندترین نقطهٔ عربستان سعودی کوه سوداء با سه هزار و پانصد و پنجاه متر بلندی است.
جغرافیدانان، عربستان را به طور کلی به چهار منطقه و سه ناحیه تقسیم می‌کنند. ارتفاعات غربی که از خلیج عقبه آغاز و به حجاز و عسیر در جنوب پایان می‌یابد. منطقه نجد که در مرکز شبه‌جزیره عربستان است، منطقه احساء که در سواحل جنوبی خلیج‌فارس قرار دارد و در نهایت منطقه کویری و بیابانی که منطقه قابل توجهی از مساحت این کشور را پوشانده است. اما سه ناحیه عربستان را «تهامه» و «نجد» و «حجاز» نامیده‌اند که تهامه از سواحل دریای سرخ تا سرزمین نجران است. ناحیه نجد شامل منطقه وسیعی در مرکزیت عربستان است و کانون شکل‌گیری فرقه وهابیت و دولت سعودی است و سرانجام ناحیه حجاز که از شمال غربی آغاز و تا جنوب غربی کشور امتداد دارد و شهرهای مقدس مکه و مدینه و نیز بندر استراتژیک جده را در بر گرفته است.[۴]
منابع
- محمّدی آشتیانی، علی، شناخت عربستان، اول، تهران: مشعر، ۱۳۸۱ ISBN ۹۶۴-۷۶۳۵-۲۱-۴
- گودوین، ویلیام، عربستان سعودی، ترجمه فاطمه شاداب، اول، تهران: شمشاد، ۱۳۸۳، ISBN ۹۶۴-۳۱۱-۴۵۳-۸
- دکتر: شامی، یحیی، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دارالفکر العربی، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
- حق شناس کمیاب، سید علی، ساختار سیاسی اجتماعی عربستان و اقلیت‌های دینی، اطلاعات (روزنامه)، ۲، ۳، ۴، ۶، تیرماه۱۳۸۹
- لفتنانت کونیل، سیر آرنولد ویلسون،، «(تاریخ عمان والخلیج)» ،. انتشار سال ۱۹۸۸ میلادی.
