لاعنیه: تفاوت بین نسخه‌ها
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («لاعنیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | از [[غلاة (غلات، غلاة)|غلاة]]. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص262</ref> | ||
| − | از | + | ایـشـان [[عثـمـان]]، [[طـلحــه]]، [[زبـیـر]]، [[عایشه]]، [[معاویة بن ابی سفیان]] و [[ابوموسی اشعری]] را لعن می کنند <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص346</ref>. [[تلبیس ابلیس]] این فرقه را از [[روافض]] برشمرده است. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص42</ref> این فرقه با فرقه سابق یکی است. |
| − | + | [[قرطبی]] در [[الجامع لاحکام القرآن]]، صراحتاً این اعتقاد را به « [[لاعنه]] یا لاعنیه » نسبت می دهد. این سخن بهترین دلیل بر آن است که این دو نام، از آنِ یک فرقه است. <ref>[[الجامع لاحکام القرآن]]، [[قرطبی]]، ج4، ص163</ref> | |
| − | + | شایان ذکر است بنا به گفته [[عباس اقبال]] در [[خاندان نوبختی]] در عصر خلافت [[علی بن ابی طالب]] (علیهماالسلام)، کسانی بوده اند که [[ابوبکر]] و [[عمر]] را سبّ می کردند و از جمله ایشان [[ابوالسوداء]] بوده است. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص257</ref> | |
| − | + | در کتاب [[هفتاد و سه ملت]] آمده است: « لاعنیه لعنت کنند ابوبکر صدیق را و عمر بن خطاب را و عثمان بن عفان را و زبیر را و عائشه (رض) را و گویند لعنت بر ایشان ثواب است به جهت آن که ایشان نگذاشتند که نور ولایت امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] ظاهر گردد، لاجرم عالم تاریک بماند و راه راست گم شد و از شومی ایشان حق به مستحق نرسید و به ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) اقرار نکردند و خلافت را به وی نگذاشتند». <ref> [[هفتاد و سه ملت]]، ص64</ref> | |
| − | + | ||
| − | در کتاب [[هفتاد و سه ملت]] آمده است: « | + | |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۵۵
ایـشـان عثـمـان، طـلحــه، زبـیـر، عایشه، معاویة بن ابی سفیان و ابوموسی اشعری را لعن می کنند [۲]. تلبیس ابلیس این فرقه را از روافض برشمرده است. [۳] این فرقه با فرقه سابق یکی است.
قرطبی در الجامع لاحکام القرآن، صراحتاً این اعتقاد را به « لاعنه یا لاعنیه » نسبت می دهد. این سخن بهترین دلیل بر آن است که این دو نام، از آنِ یک فرقه است. [۴]
شایان ذکر است بنا به گفته عباس اقبال در خاندان نوبختی در عصر خلافت علی بن ابی طالب (علیهماالسلام)، کسانی بوده اند که ابوبکر و عمر را سبّ می کردند و از جمله ایشان ابوالسوداء بوده است. [۵]
در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است: « لاعنیه لعنت کنند ابوبکر صدیق را و عمر بن خطاب را و عثمان بن عفان را و زبیر را و عائشه (رض) را و گویند لعنت بر ایشان ثواب است به جهت آن که ایشان نگذاشتند که نور ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ظاهر گردد، لاجرم عالم تاریک بماند و راه راست گم شد و از شومی ایشان حق به مستحق نرسید و به ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) اقرار نکردند و خلافت را به وی نگذاشتند». [۶]
پانویس
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص262
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص346
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
- ↑ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج4، ص163
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص257
- ↑ هفتاد و سه ملت، ص64
