محمد بن یوسف گیسودراز: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («محمد بن یوسف گیسودراز» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | سید محمد بن یوسف گیسودراز از عرفای قرن هشتم و نهم هجری قمری است. وی که از مشایخ بزرگ سلسله [[چَشتیه]] به حساب ميآید در 721 هجری قمری به دنیا آمده است. او اصالتاً اهل [[هرات]] بوده و از فرزندان [[امام صادق علیه السلام]] برشمرده شده است. پدر گیسودراز از مریدان نظام الدین اولیاء بوده و گیسودراز سال ها خدمت وی را ميکرده و بعدها جانشین او ميشود. در هنگام حمله تیمور به [[هند]] وی از [[هرات]] رفته و در شهرهای متعددی سکونت ميگزیند و در نهایت در [[گلبرگه]] اقامت گزیده و مورد عنایت فیروز شاه بهمنی قرار ميگیرد. وی در همین شهر در سال 825 هجری قمری وفات یافته است. گیسودراز در [[تصوف]] دارای مشرب خاصی بوده و هم عین القضاة همدانی و هم ابن عربی را مورد انتقاد قرار داده است. وی اصول [[صوفیه چَشتیه]] را تفسیر و شرح کرده است. <ref> [[دائرة المعارف فارسی]]، [[ | + | سید محمد بن یوسف گیسودراز از عرفای قرن هشتم و نهم هجری قمری است. وی که از مشایخ بزرگ سلسله [[چَشتیه]] به حساب ميآید در 721 هجری قمری به دنیا آمده است. او اصالتاً اهل [[هرات]] بوده و از فرزندان [[امام صادق علیه السلام]] برشمرده شده است. پدر گیسودراز از مریدان نظام الدین اولیاء بوده و گیسودراز سال ها خدمت وی را ميکرده و بعدها جانشین او ميشود. در هنگام حمله تیمور به [[هند]] وی از [[هرات]] رفته و در شهرهای متعددی سکونت ميگزیند و در نهایت در [[گلبرگه]] اقامت گزیده و مورد عنایت فیروز شاه بهمنی قرار ميگیرد. وی در همین شهر در سال 825 هجری قمری وفات یافته است. گیسودراز در [[تصوف]] دارای مشرب خاصی بوده و هم عین القضاة همدانی و هم ابن عربی را مورد انتقاد قرار داده است. وی اصول [[صوفیه چَشتیه]] را تفسیر و شرح کرده است. <ref> [[دائرة المعارف فارسی]]، [[غلامحسین مصاحب]]، ج2، ص2445</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۵۰
سید محمد بن یوسف گیسودراز از عرفای قرن هشتم و نهم هجری قمری است. وی که از مشایخ بزرگ سلسله چَشتیه به حساب ميآید در 721 هجری قمری به دنیا آمده است. او اصالتاً اهل هرات بوده و از فرزندان امام صادق علیه السلام برشمرده شده است. پدر گیسودراز از مریدان نظام الدین اولیاء بوده و گیسودراز سال ها خدمت وی را ميکرده و بعدها جانشین او ميشود. در هنگام حمله تیمور به هند وی از هرات رفته و در شهرهای متعددی سکونت ميگزیند و در نهایت در گلبرگه اقامت گزیده و مورد عنایت فیروز شاه بهمنی قرار ميگیرد. وی در همین شهر در سال 825 هجری قمری وفات یافته است. گیسودراز در تصوف دارای مشرب خاصی بوده و هم عین القضاة همدانی و هم ابن عربی را مورد انتقاد قرار داده است. وی اصول صوفیه چَشتیه را تفسیر و شرح کرده است. [۱]
پانويس
- ↑ دائرة المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب، ج2، ص2445