محمد بن سعد بن منیع: تفاوت بین نسخه‌ها

ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع بغدادی مشهور به کاتب واقدی، مورخ وسیره نویس مشهور قرن دوم و سوم هجری قمری است. وی در سال 168 هجری قمری در [[بصره]] تولد یافت و از بزرگان روزگار خویش در [[بصره]]، [[کوفه]] و [[مدینه]] کسب علم کرد. وی در [[بغداد]] از شاگردان خاص محمد بن عمر واقدی (م: 207هـ. ق) گردید. اما بر خلاف استادش در تراجم [[اهل سنت]]، مورد توثیق قرار گرفته است. وی که از جمله قاریان نیز به حساب آمده است در داستان «محنه» قائل به خلق [[قرآن]] شد. [[ابن سعد]] در سال 230 هجری قمری در [[بغداد]] درگذشت از جمله شاگردان وی مي‌توان از احمد بن یحیی بلاذری یاد کرد. کتاب معروف او [[الطبقات الکبری]] (یا: الطبقات الکبیر) عمده ترین تصنیف او و مهم ترین عامل در احیاء نام اوست. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج3، ص680 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج9، ص295</ref>