مریه: تفاوت بین نسخه‌ها
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («مریه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | یا: [[مسریه]] | ||
| − | ( | + | [[آیت الله سید مهدی روحانی]] به نقل از [[ابن حزم]]، فرقه منسوب به [[اسماعیل رعینی]] را مریه (بدون سین) ضبط کرده، درحالی که در [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، این فرقه مسریه آورده شده است. <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص136</ref> |
| − | + | مذهبی شبیه به مذهب [[معتزله (معتزله)|معتزله]]. | |
| − | + | این فرقـه در [[اندلس]] پیـدا شده و منسوب به [[محمد بن عبدالله بن مرة نجیح اندلسی]] است. وی در مسئله قدر با معتزله موافق بوده است. وی هم چنین می گفته: «علم و قدرت خدا، دو صفت مخلوق و محدَث هستند. و خدا دو گونه علم دارد: علمی که به یک باره آن را خلق کرده و آن علم الکتاب و علم الغیب است. . . و دیگر علم به جزئیات مانند علم به ایمان زید و کفر عمرو است که پس از به وجود آمدن زید و عمرو، متعلَّق علم خدا می شوند». او آیه عالم الغیب و الشهادة <ref>سوره انعام، آیه73</ref> را بر این مطلب شاهد می گرفته است. | |
| − | + | ||
| − | این فرقـه در [[اندلس]] پیـدا شده و منسوب به | + | |
[[قُرطَبه]] : شهر بزرگی در مرکز [[آندلس]] ـ جنوب [[اسپانیا]] ـ می باشد. این شهر پایتخت حکومت امویانِ [[آندلس]] بوده و بزرگترین شهر این منطقه به حساب می آمده است. <ref> [[معجم البلدان]]، [[یاقوت حموی]]، ج7، ص31</ref> | [[قُرطَبه]] : شهر بزرگی در مرکز [[آندلس]] ـ جنوب [[اسپانیا]] ـ می باشد. این شهر پایتخت حکومت امویانِ [[آندلس]] بوده و بزرگترین شهر این منطقه به حساب می آمده است. <ref> [[معجم البلدان]]، [[یاقوت حموی]]، ج7، ص31</ref> | ||
| − | + | اسماعیل بن عبدالله رعینی از این فرقـه بوده و خـود نیز پیروانی داشته است. <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص135 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج1، ص643</ref> | |
[[ابن حجر عسقلانی]] در [[لسان المیزان]]، اسماعیل بن عبدالله رعینی را از پیروان ابن مسره معرفی کرده است. <ref> [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج1، ص643</ref> | [[ابن حجر عسقلانی]] در [[لسان المیزان]]، اسماعیل بن عبدالله رعینی را از پیروان ابن مسره معرفی کرده است. <ref> [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج1، ص643</ref> | ||
| − | |||
| − | [[ابن حزم]]، محمد بن عبدالله بن مره را، ابن مسره ضبط کرده و فرقه منسوب به او را | + | [[ابن حزم]]، محمد بن عبدالله بن مره را، ابن مسره ضبط کرده و فرقه منسوب به او را مریه معرفی می کند. از جمله کسانی که بر مذهب او بوده اند، اسماعیل رعینی، [[حکم بن منذر قاضی]]، [[ابوالولید ابان لخمی شذونی]] (م:378هـ. ق، در [[قُرطَبه]] ) <ref> [[بغیة الوعاة فی طبقات اللغویین و النحاة]]، [[جلال الدین سیوطی]]، ج1، ص405</ref> و [[ابوالاصبغ عبدالعزیز بن حکم اموی قرطبی]] (م:387هـ. ق)، وی به مذهب ابن مره ـ یا مسره ـ مشهور بود<ref> [[بغیة الوعاة فی طبقات اللغویین و النحاة]]، [[جلال الدین سیوطی]]، ج2، ص99</ref> می باشند. |
| + | |||
| + | |||
| + | رک: [[رعینیه]]. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۸
یا: مسریه
آیت الله سید مهدی روحانی به نقل از ابن حزم، فرقه منسوب به اسماعیل رعینی را مریه (بدون سین) ضبط کرده، درحالی که در الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، این فرقه مسریه آورده شده است. [۱]
مذهبی شبیه به مذهب معتزله.
این فرقـه در اندلس پیـدا شده و منسوب به محمد بن عبدالله بن مرة نجیح اندلسی است. وی در مسئله قدر با معتزله موافق بوده است. وی هم چنین می گفته: «علم و قدرت خدا، دو صفت مخلوق و محدَث هستند. و خدا دو گونه علم دارد: علمی که به یک باره آن را خلق کرده و آن علم الکتاب و علم الغیب است. . . و دیگر علم به جزئیات مانند علم به ایمان زید و کفر عمرو است که پس از به وجود آمدن زید و عمرو، متعلَّق علم خدا می شوند». او آیه عالم الغیب و الشهادة [۲] را بر این مطلب شاهد می گرفته است.
قُرطَبه : شهر بزرگی در مرکز آندلس ـ جنوب اسپانیا ـ می باشد. این شهر پایتخت حکومت امویانِ آندلس بوده و بزرگترین شهر این منطقه به حساب می آمده است. [۳]
اسماعیل بن عبدالله رعینی از این فرقـه بوده و خـود نیز پیروانی داشته است. [۴]
ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان، اسماعیل بن عبدالله رعینی را از پیروان ابن مسره معرفی کرده است. [۵]
ابن حزم، محمد بن عبدالله بن مره را، ابن مسره ضبط کرده و فرقه منسوب به او را مریه معرفی می کند. از جمله کسانی که بر مذهب او بوده اند، اسماعیل رعینی، حکم بن منذر قاضی، ابوالولید ابان لخمی شذونی (م:378هـ. ق، در قُرطَبه ) [۶] و ابوالاصبغ عبدالعزیز بن حکم اموی قرطبی (م:387هـ. ق)، وی به مذهب ابن مره ـ یا مسره ـ مشهور بود[۷] می باشند.
رک: رعینیه.
پانویس
- ↑ الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص136
- ↑ سوره انعام، آیه73
- ↑ معجم البلدان، یاقوت حموی، ج7، ص31
- ↑ الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص135 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج1، ص643
- ↑ لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج1، ص643
- ↑ بغیة الوعاة فی طبقات اللغویین و النحاة، جلال الدین سیوطی، ج1، ص405
- ↑ بغیة الوعاة فی طبقات اللغویین و النحاة، جلال الدین سیوطی، ج2، ص99
