کُمَیلیه (از شیعه): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («کُمَیلیه (از شیعه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
(۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[شیعه]]. | از [[شیعه]]. | ||
− | ایشان معتقدند که وکالت در امامت جایز نیست، و می گویند: حتماً باید امامی، ناطق یا صامت باشد و عَلَمی باشد که گردن ایشان به طرف آن کشیده شود. <ref> | + | ایشان معتقدند که وکالت در امامت جایز نیست، و می گویند: حتماً باید امامی، ناطق یا صامت باشد و عَلَمی باشد که گردن ایشان به طرف آن کشیده شود. <ref>[[کتاب الحیوان]]، [[جاحظ]]، ج1، ص365</ref> |
− | [[جاحظ]] در ضمن اشعار معدان اعمی | + | [[جاحظ]] در ضمن اشعار [[معدان اعمی سمیطی]]، شعری را مورد اشاره قرار داده که در آن به دشمنی (کمیلیه) با [[کسفیه]] ([[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)|منصوریه]]) اشاره شده است. البته این شعر در جاهای دیگر کتاب جاحظ به صورت های دیگر هم نقل شده است. شعر این است: |
ان ذا الکسف ضـد آل کمیـل و کمیل رذل من الأراذل <ref>همان</ref> | ان ذا الکسف ضـد آل کمیـل و کمیل رذل من الأراذل <ref>همان</ref> | ||
− | ذا الکشف (ابومنصور عجلی) ضد آل کمیل است و کمیل رذلی از رذل ها می باشد | + | ذا الکشف ([[ابومنصور عجلی]]) ضد آل کمیل است و کمیل رذلی از رذل ها می باشد |
− | البته معلوم نیست که کمیل ـ که | + | البته معلوم نیست که کمیل ـ که کمیلیه به او منسوب هستند ـ کیست و آیا همان [[کمیل بن زیاد نَخعی]] است؟ |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۰
از شیعه.
ایشان معتقدند که وکالت در امامت جایز نیست، و می گویند: حتماً باید امامی، ناطق یا صامت باشد و عَلَمی باشد که گردن ایشان به طرف آن کشیده شود. [۱]
جاحظ در ضمن اشعار معدان اعمی سمیطی، شعری را مورد اشاره قرار داده که در آن به دشمنی (کمیلیه) با کسفیه (منصوریه) اشاره شده است. البته این شعر در جاهای دیگر کتاب جاحظ به صورت های دیگر هم نقل شده است. شعر این است:
ان ذا الکسف ضـد آل کمیـل و کمیل رذل من الأراذل [۲]
ذا الکشف (ابومنصور عجلی) ضد آل کمیل است و کمیل رذلی از رذل ها می باشد
البته معلوم نیست که کمیل ـ که کمیلیه به او منسوب هستند ـ کیست و آیا همان کمیل بن زیاد نَخعی است؟
پانویس
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص365
- ↑ همان