اصحاب ظاهر: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی « (یا: اصحاب ظواهر، ظاهریه، داوودیه ) ایشان منکر قیاس بوده و به ظواهر آیات...» ایجاد کرد) |
|||
| (۹ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | همان [[اصحاب ظواهر]]، [[ظاهریه]]، [[داوودیه (از مذاهب فقهی اهل حدیث)|داوودیه]] | |
| − | + | ||
ایشان منکر قیاس بوده و به ظواهر آیات و اخبار عمل می کنند. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص296</ref> | ایشان منکر قیاس بوده و به ظواهر آیات و اخبار عمل می کنند. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص296</ref> | ||
| − | معروف ترین فرقه ای که به این روش مشی می نماید، | + | معروف ترین فرقه ای که به این روش مشی می نماید، فرقه داوودیه است. |
| − | + | دقیقاً معلوم نیست که تفاوت اصحاب ظاهر با فرقه های دیگر [[اهل حدیث (اصحاب حدیث)|اهل حدیث]] چه چیزی است و به عنوان مثال تفاوت ظاهریه با [[مالکیه (از مذاهب چهارگانه)|مالکیه]] در چه می باشد؟ | |
| − | توجه به این نکته نیز لازم است که [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]]، | + | توجه به این نکته نیز لازم است که [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]]، ظاهریه را از فرق [[مرجئه]] برشمرده است. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص23</ref> |
شایان ذکر است که [[ابن حزم]]، صاحب کتاب [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]] این مذهب را اختیار کرده بود. | شایان ذکر است که [[ابن حزم]]، صاحب کتاب [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]] این مذهب را اختیار کرده بود. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۰۰
همان اصحاب ظواهر، ظاهریه، داوودیه
ایشان منکر قیاس بوده و به ظواهر آیات و اخبار عمل می کنند. [۱]
معروف ترین فرقه ای که به این روش مشی می نماید، فرقه داوودیه است.
دقیقاً معلوم نیست که تفاوت اصحاب ظاهر با فرقه های دیگر اهل حدیث چه چیزی است و به عنوان مثال تفاوت ظاهریه با مالکیه در چه می باشد؟
توجه به این نکته نیز لازم است که ابن جوزی در تلبیس ابلیس، ظاهریه را از فرق مرجئه برشمرده است. [۲]
شایان ذکر است که ابن حزم، صاحب کتاب الفصل فی الملل و الاهواء و النحل این مذهب را اختیار کرده بود.
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج2، ص296
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص23
