احمدیه (معتزله): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («احمدیه (معتزله)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
(۶ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | از نام های [[معتزله]]. | + | از نام های [[معتزله (معتزله)|معتزله]]. |
− | [[احمد بن علی مقریزی]] <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص348</ref> از زمره نام های | + | [[احمد بن علی مقریزی]] <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص348</ref> از زمره نام های معتزله، به نام احمدیه اشاره می کند. ولی ممکن است بگوییم احمدیه ـ به عنوان یکی از فرقه های معتزله ـ مصحّف [[احمریه]] می باشد. چرا که یکی از فرقه های [[قَدَریه]]، احمریه است و در لسان [[اهل سنت]]، به معتزله، قَدَریه گفته می شود. بلکه بنا بر نقل [[محمد مقدسی]]، قَدَریه در معتزله مستهلک شده اند؛ یا به عبارت دیگر، قَدَریه اسلاف معتزله اند. <ref> [[احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم]]، [[محمد مقدسی]]، ص44</ref> |
− | [[ابن کمال پاشا]] در [[الفرق و المذاهب]]، | + | [[ابن کمال پاشا]] در [[الفرق و المذاهب]]، احمدیه را اولین فرقه از قَدَریه به حساب آورده و معتزله را در مقابل ایشان به عنوان فرقه سوم ضبط کرده است. <ref> [[الفرق و المذاهب]]، [[ابن کمال پاشا]]، ص101</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۲۳
از نام های معتزله.
احمد بن علی مقریزی [۱] از زمره نام های معتزله، به نام احمدیه اشاره می کند. ولی ممکن است بگوییم احمدیه ـ به عنوان یکی از فرقه های معتزله ـ مصحّف احمریه می باشد. چرا که یکی از فرقه های قَدَریه، احمریه است و در لسان اهل سنت، به معتزله، قَدَریه گفته می شود. بلکه بنا بر نقل محمد مقدسی، قَدَریه در معتزله مستهلک شده اند؛ یا به عبارت دیگر، قَدَریه اسلاف معتزله اند. [۲]
ابن کمال پاشا در الفرق و المذاهب، احمدیه را اولین فرقه از قَدَریه به حساب آورده و معتزله را در مقابل ایشان به عنوان فرقه سوم ضبط کرده است. [۳]
پانویس
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص348
- ↑ احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، محمد مقدسی، ص44
- ↑ الفرق و المذاهب، ابن کمال پاشا، ص101