ابلقیه: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («ابلقیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
(۷ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | از [[راوندیه (همان شیعه عباسیه)]]. <ref> [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص13 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص40</ref> | + | از [[راوندیه (همان شیعه عباسیه)|راوندیه]]. <ref> [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص13 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص40</ref> |
− | [[محمد جواد مشکور]]، به نقل از [[ابن جریر طبری]] در [[تاریخ الرسل و الملوک]] و [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]]، به این فرقه اشاره کرده است. این در حالی است که | + | [[محمد جواد مشکور]]، به نقل از [[ابن جریر طبری]] در [[تاریخ الرسل و الملوک]] و [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]]، به این فرقه اشاره کرده است. این در حالی است که طبری تنها به توضحیاتی پیرامون [[ابلق]] اشاره کرده، و از عنوان ابلقیه ذکری به میان نمی آورد و ابن جوزی نیز عیناً عبارت طبری را مورد اشاره قرار داده است. طبری می گوید: «مردی از راوندیه به نام ابلق، به غلو تکلم می کرد و راوندیه را به غلو فرامی خواند. می پنداشت که روح که در بدن [[عیسی بن مریم]] بوده، به علی و از او به ائمه بعد از او و از ایشان به [[ابراهیم امام|ابراهیم بن محمد]] حلول کرده و ایشان خدا هستند. وی محرمات را حلال می شمرد. خبر این امر به [[اسد بن عبدالله]] رسید و او ایشان را کشت و به صلیب کشید. » <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص148 / [[تاریخ الرسل و الملوک]]، ج7، ص65</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۸
محمد جواد مشکور، به نقل از ابن جریر طبری در تاریخ الرسل و الملوک و ابن جوزی در تلبیس ابلیس، به این فرقه اشاره کرده است. این در حالی است که طبری تنها به توضحیاتی پیرامون ابلق اشاره کرده، و از عنوان ابلقیه ذکری به میان نمی آورد و ابن جوزی نیز عیناً عبارت طبری را مورد اشاره قرار داده است. طبری می گوید: «مردی از راوندیه به نام ابلق، به غلو تکلم می کرد و راوندیه را به غلو فرامی خواند. می پنداشت که روح که در بدن عیسی بن مریم بوده، به علی و از او به ائمه بعد از او و از ایشان به ابراهیم بن محمد حلول کرده و ایشان خدا هستند. وی محرمات را حلال می شمرد. خبر این امر به اسد بن عبدالله رسید و او ایشان را کشت و به صلیب کشید. » [۲]
پانویس
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص13 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص40
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص148 / تاریخ الرسل و الملوک، ج7، ص65