واحدیه (پسیخانیه و نقطویه): تفاوت بین نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
از نحوه نگارش کتاب برمی آید واحد لقب محمود بوده است. چنانکه می نویسد: «شخص واحـد ـ محمـود ـ از [[پسیخان]] که دهـی است از [[گیلان]] زمین سـر برزد. عالم و عامل و متقی و پرهیزکار و فصیح بود. در هشتصد هجری ظاهر شد... و این که حضرت رسالت پناه محمدی (صلی الله علیه و آله) به [[علی علیه السلام]] گفته اند: «انا و علی من نور واحد و لحمک لحمی و جسمک جسمی»، اشارت بدان است که صفوت و قوّت اجزاء اجسام همه انبیاء و اولیاء به هم آمد و از آن جسد محمد و علی مخمّر گشت. بدین سان گزیده اجزاء جسد محمد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) فراهم شد و با هم آمیخت و از آن پیکر محمد در سرشت.» <ref> [[دبستان المذاهب]]، [[کیخسرو اسفندیار]]، ج1، ص273</ref> | از نحوه نگارش کتاب برمی آید واحد لقب محمود بوده است. چنانکه می نویسد: «شخص واحـد ـ محمـود ـ از [[پسیخان]] که دهـی است از [[گیلان]] زمین سـر برزد. عالم و عامل و متقی و پرهیزکار و فصیح بود. در هشتصد هجری ظاهر شد... و این که حضرت رسالت پناه محمدی (صلی الله علیه و آله) به [[علی علیه السلام]] گفته اند: «انا و علی من نور واحد و لحمک لحمی و جسمک جسمی»، اشارت بدان است که صفوت و قوّت اجزاء اجسام همه انبیاء و اولیاء به هم آمد و از آن جسد محمد و علی مخمّر گشت. بدین سان گزیده اجزاء جسد محمد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) فراهم شد و با هم آمیخت و از آن پیکر محمد در سرشت.» <ref> [[دبستان المذاهب]]، [[کیخسرو اسفندیار]]، ج1، ص273</ref> | ||
| − | [[محمد جواد مشکور]] نام دیگر پسیخانیه را نقطویه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان را نقطویه و [[اهل نقطه]] گفته اند زیرا محمود آفرینش و پیدایش همه چیز را از خاک می داند و آن را نقطه می خواند. واحدیه و امناء نیز نام یافته اند. برای این که پیروان این گروه، هرکس از ایشان مجرد باشد را واحد و هرکس متأهل باشد را امین می خوانند. زناشویی نکرد در این مذهب ستوده بود. محمود می گفت دین اسلام نسخ شد و دور عرب به پایان رسید و از این پس دین، دینی است که او آورده و دور، دور | + | [[محمد جواد مشکور]] نام دیگر پسیخانیه را نقطویه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان را نقطویه و [[اهل نقطه]] گفته اند زیرا محمود آفرینش و پیدایش همه چیز را از خاک می داند و آن را نقطه می خواند. واحدیه و امناء نیز نام یافته اند. برای این که پیروان این گروه، هرکس از ایشان مجرد باشد را واحد و هرکس متأهل باشد را امین می خوانند. زناشویی نکرد در این مذهب ستوده بود. محمود می گفت دین اسلام نسخ شد و دور عرب به پایان رسید و از این پس دین، دینی است که او آورده و دور، دور عجم است. ایشان را [[محمودیه (همان پسیخانیه و نقطویه)|محمودیه]] نیز خوانده اند. مسلمانان این گروه را [[ملاحده (از غلاة شیعه، همان پسیخانیه)|ملاحده]] نام نهاده اند.» <ref> [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص117</ref> |
رک: [[نقطویه]]. | رک: [[نقطویه]]. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۴۰
کیخسرو اسفندیار در دبستان المذاهب در بیـان عقـاید محمـود پسیخـانی گیلانی می نویسد: «تعلیم هشتم در عقیده واحدیه و امنا ء». این کتاب سپس در تشریح عقاید وی به زندگی محمود پرداخته و وی را شخص واحد نامیده ولی دیگر از عنوان واحدیه استفاده نکرده است.
از نحوه نگارش کتاب برمی آید واحد لقب محمود بوده است. چنانکه می نویسد: «شخص واحـد ـ محمـود ـ از پسیخان که دهـی است از گیلان زمین سـر برزد. عالم و عامل و متقی و پرهیزکار و فصیح بود. در هشتصد هجری ظاهر شد... و این که حضرت رسالت پناه محمدی (صلی الله علیه و آله) به علی علیه السلام گفته اند: «انا و علی من نور واحد و لحمک لحمی و جسمک جسمی»، اشارت بدان است که صفوت و قوّت اجزاء اجسام همه انبیاء و اولیاء به هم آمد و از آن جسد محمد و علی مخمّر گشت. بدین سان گزیده اجزاء جسد محمد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) فراهم شد و با هم آمیخت و از آن پیکر محمد در سرشت.» [۲]
محمد جواد مشکور نام دیگر پسیخانیه را نقطویه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان را نقطویه و اهل نقطه گفته اند زیرا محمود آفرینش و پیدایش همه چیز را از خاک می داند و آن را نقطه می خواند. واحدیه و امناء نیز نام یافته اند. برای این که پیروان این گروه، هرکس از ایشان مجرد باشد را واحد و هرکس متأهل باشد را امین می خوانند. زناشویی نکرد در این مذهب ستوده بود. محمود می گفت دین اسلام نسخ شد و دور عرب به پایان رسید و از این پس دین، دینی است که او آورده و دور، دور عجم است. ایشان را محمودیه نیز خوانده اند. مسلمانان این گروه را ملاحده نام نهاده اند.» [۳]
رک: نقطویه.
پانویس
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص453 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص683
- ↑ دبستان المذاهب، کیخسرو اسفندیار، ج1، ص273
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص117
