سَبائیه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحه‌ای تازه حاوی «همان سبأیه. رک: سبأیه. مرتضی رازی در تبصرة العوام، ایشان را از زمره...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
رک: [[سبأیه]]. | رک: [[سبأیه]]. | ||
| − | [[مرتضی رازی]] در [[تبصرة العوام]]، ایشان را از زمره [[نصیریه]] به حساب آورده است. [[مرتضی رازی]] می نویسد: «سَبَائیه، از [[نصیریان]]، بدان که عبدالله سَبا و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بن ابی طالب بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به [[ساباط مداین]] گریخت و امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص167</ref> لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی [[سبأئیه]] را از [[نصیریه]] به حساب نمی آورند. | + | [[مرتضی رازی]] در [[تبصرة العوام]]، ایشان را از زمره [[نصیریه]] به حساب آورده است. [[مرتضی رازی]] می نویسد: «سَبَائیه، از [[نصیریان]]، بدان که عبدالله سَبا و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بن ابی طالب بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به [[ساباط مداین]] گریخت و امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی.» <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص167</ref> لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی [[سبأئیه]] را از [[نصیریه]] به حساب نمی آورند. |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۴۹
همان سبأیه.
رک: سبأیه.
مرتضی رازی در تبصرة العوام، ایشان را از زمره نصیریه به حساب آورده است. مرتضی رازی می نویسد: «سَبَائیه، از نصیریان، بدان که عبدالله سَبا و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین علی علیه السلام بن ابی طالب بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به ساباط مداین گریخت و امیرالمؤمنین علی علیه السلام بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی.» [۱] لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی سبأئیه را از نصیریه به حساب نمی آورند.
پانویس
- ↑ تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص167
