حمزیه (از غلاة شیعه): تفاوت بین نسخه‌ها
جز («حمزیه (از غلاة شیعه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | از غلاة شیعه. | ||
| − | + | [[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] ؛ حَمْزی را به فتح حاء و سکون میم ضبط کرده است. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج1، ص389</ref> | |
| − | ایشان پیروان حمزة بن عماره بربری بوده اند. وی از اهل [[مدینه]] بوده است. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص28 / [[المقالات و الفرق]]، [[سعد اشعری]]، ص59</ref> | + | ایشان پیروان [[حمزة بن عماره بربری]] بوده اند. وی از اهل [[مدینه]] بوده است. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص28 / [[المقالات و الفرق]]، [[سعد اشعری]]، ص59</ref> |
| − | + | [[دائرة المعارف تشیع]] درباره ایشان می نویسد: «اینان پیروان حمزة بن عماره بربری از یاران [[امام باقر]] (علیه السلام) (57ـ114 ق) و [[امام جعفر صادق]] (علیه السلام) (83 ـ 148 ق) بودند ولی باورهای بدعت آمیز و گمراه کننده ای پدید آوردند. و این هر دو امام، آنان را از خود راندند و عقایدشان را از نظر اصول مذهب شیعی امامی باطل اعلام کردند. در این زمینه حدیثی از [[زرارة بن اعین بن سُنسُن]] آمده است که امام جعفر صادق (علیه السلام) از من پرسید آیا هنوز حمزة بن عماره گمان می برد که پدرم امام پنجم به نزد او رفت و آمد می کند؟ گفتم آری، گفت به خدا دروغ می گوید چه پدرم درگذشته است. از روایات برمی آید که امام صادق علیه السلام حمزة بن عماره را فردی دروغگو و منحرف می داند و عقاید وی را رد کرده است، زیرا درباره امامان خود غلو می کرده اند و عقاید غلوآمیز داشته اند. گویند حمزة بن عماره دختر خود را به زنی گرفت و گفت که هر که امام را بشناسد هر کاری که خواهد تواند کرد و او را هیچ گناهی نباشد. او همه کارهای حرام را روا می داشت. » <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج6، ص523</ref> | |
| − | + | لازم به ذکر است که این گونه اتهام ها در آن مقطع تاریخی نسبت به هر کسی که مخالف عقیده رایج سخنی می گفته و عقیده اش در مرئی و منظر جامعه قرار نداشته، مطرح شده است. | |
| − | + | رک: [[یزیدیه (از کیسانیه کربیه)|یزیدیه]]. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۴۷
از غلاة شیعه.
ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب ؛ حَمْزی را به فتح حاء و سکون میم ضبط کرده است. [۱]
ایشان پیروان حمزة بن عماره بربری بوده اند. وی از اهل مدینه بوده است. [۲]
دائرة المعارف تشیع درباره ایشان می نویسد: «اینان پیروان حمزة بن عماره بربری از یاران امام باقر (علیه السلام) (57ـ114 ق) و امام جعفر صادق (علیه السلام) (83 ـ 148 ق) بودند ولی باورهای بدعت آمیز و گمراه کننده ای پدید آوردند. و این هر دو امام، آنان را از خود راندند و عقایدشان را از نظر اصول مذهب شیعی امامی باطل اعلام کردند. در این زمینه حدیثی از زرارة بن اعین بن سُنسُن آمده است که امام جعفر صادق (علیه السلام) از من پرسید آیا هنوز حمزة بن عماره گمان می برد که پدرم امام پنجم به نزد او رفت و آمد می کند؟ گفتم آری، گفت به خدا دروغ می گوید چه پدرم درگذشته است. از روایات برمی آید که امام صادق علیه السلام حمزة بن عماره را فردی دروغگو و منحرف می داند و عقاید وی را رد کرده است، زیرا درباره امامان خود غلو می کرده اند و عقاید غلوآمیز داشته اند. گویند حمزة بن عماره دختر خود را به زنی گرفت و گفت که هر که امام را بشناسد هر کاری که خواهد تواند کرد و او را هیچ گناهی نباشد. او همه کارهای حرام را روا می داشت. » [۳]
لازم به ذکر است که این گونه اتهام ها در آن مقطع تاریخی نسبت به هر کسی که مخالف عقیده رایج سخنی می گفته و عقیده اش در مرئی و منظر جامعه قرار نداشته، مطرح شده است.
رک: یزیدیه.
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص389
- ↑ فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص28 / المقالات و الفرق، سعد اشعری، ص59
- ↑ دائرة المعارف تشیع، ج6، ص523
