شِکفتیه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحه‌ای تازه حاوی «نام صوفیه در قرن های سوم و چهارم هجری قمری. این نام به این علت بر آنان اطلا...» ایجاد کرد) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | نام [[صوفیه]] در قرن های سوم و چهارم هجری قمری. | + | نام [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] در قرن های سوم و چهارم هجری قمری. |
این نام به این علت بر آنان اطلاق شده که در آن زمان، ایشان در شِکفت (شکاف کوه و غار) سکونت می کردند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11 / [[طرائق الحقائق]]، [[معصوم علی شاه]]، ، ج1، ص109</ref> | این نام به این علت بر آنان اطلاق شده که در آن زمان، ایشان در شِکفت (شکاف کوه و غار) سکونت می کردند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11 / [[طرائق الحقائق]]، [[معصوم علی شاه]]، ، ج1، ص109</ref> | ||
| − | [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م: 380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مأخذ [[صوفیه]] به حساب می آید؛ می نویسد: «چون | + | [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م: 380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مأخذ [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها [[غرباء]] می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را [[سیاحین]] می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را [[اهل دیار]] و شکفتیه می خوانند و اهل شام ایشان را [[جوعیه]] نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، [[فقراء]] نامیده می شوند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۸
نام صوفیه در قرن های سوم و چهارم هجری قمری.
این نام به این علت بر آنان اطلاق شده که در آن زمان، ایشان در شِکفت (شکاف کوه و غار) سکونت می کردند. [۱]
محمد بن ابراهیم کلاباذی (م: 380هـ. ق) در کتاب التعرّف لمذهب اهل التصوف، که از قدیمی ترین مأخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها غرباء می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را سیاحین می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را اهل دیار و شکفتیه می خوانند و اهل شام ایشان را جوعیه نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، فقراء نامیده می شوند. [۲]
پانویس
- ↑ التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص11 / طرائق الحقائق، معصوم علی شاه، ، ج1، ص109
- ↑ التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص11
