صبّاحیه (از فرق مجبره): تفاوت بین نسخه‌ها
جز («صبّاحیه (از فرق مجبره)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[مجبّره]]. | از [[مجبّره]]. | ||
| − | + | [[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]]؛ صَبّاحی را به فتح صاد و تشدید باء ضبط کرده است. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص233</ref> | |
| − | [[ | + | مرحوم [[آیت الله سید مهدی روحانی]] ایشان را از فرق مجبّره معرفی می کند. |
| − | + | ایشان پیروان [[ابوصباح بن معمر]] می باشند. <ref> [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص85 / [[مفاتیح العلوم]]، [[محمد بن احمد خوارزمی]]، ص47 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> | |
| − | [[ | + | [[ابوالقاسم بلخی]] در [[بیان الادیان]] در بیان مذاهب مجبّره می نویسد: «ایشان شش فرقه اند: [[جَهمیه]] (اصحاب [[جهم بن صفوان]] )، [[بطحیه]] (اصحاب [[اسماعیل بطیحی]])، [[نجاریه]] (اصحاب حسین بن محمد نجار]] )، [[ضراریه]] (اصحاب [[ضرار بن جهم]])، صباحیه (اصحاب [[ابی صحاب جهم]]) [ظاهراً ابی صباح]، [[نواصریه]] (اصحاب [[ناصر زید]]). ایشان می گویند اگر کسی بد نباشد بغض ما را ندارد». <ref> [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص85</ref> |
| − | [[ | + | [[مطهر مقدسی]] در [[البدء و التاریخ]] صباحیه را از مجبره دانسته و آنان را از پیروان [[صبّاح بن سمرقندی]] معرفی می نماید. مطهر مقدسی همچنین درباره عقاید آن ها می گوید: «آنان می پندارند خلق و امر از ناحیه خداوند همانند شخص خالق زائل نمی گردند [و قدیم است] و بر این امر چنین مثال می زنند: به انسانی که خواب می بیند که در [[شام]] یا [[مکه]] است، می خورد و می آشامد درحالی که در واقع چنین نیست». <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص146</ref> |
| + | |||
| + | ارتباط این مطالب با مثال ها چندان روشن نیست. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۴۴
از مجبّره.
ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب؛ صَبّاحی را به فتح صاد و تشدید باء ضبط کرده است. [۱]
مرحوم آیت الله سید مهدی روحانی ایشان را از فرق مجبّره معرفی می کند.
ایشان پیروان ابوصباح بن معمر می باشند. [۲]
ابوالقاسم بلخی در بیان الادیان در بیان مذاهب مجبّره می نویسد: «ایشان شش فرقه اند: جَهمیه (اصحاب جهم بن صفوان )، بطحیه (اصحاب اسماعیل بطیحی)، نجاریه (اصحاب حسین بن محمد نجار]] )، ضراریه (اصحاب ضرار بن جهم)، صباحیه (اصحاب ابی صحاب جهم) [ظاهراً ابی صباح]، نواصریه (اصحاب ناصر زید). ایشان می گویند اگر کسی بد نباشد بغض ما را ندارد». [۳]
مطهر مقدسی در البدء و التاریخ صباحیه را از مجبره دانسته و آنان را از پیروان صبّاح بن سمرقندی معرفی می نماید. مطهر مقدسی همچنین درباره عقاید آن ها می گوید: «آنان می پندارند خلق و امر از ناحیه خداوند همانند شخص خالق زائل نمی گردند [و قدیم است] و بر این امر چنین مثال می زنند: به انسانی که خواب می بیند که در شام یا مکه است، می خورد و می آشامد درحالی که در واقع چنین نیست». [۴]
ارتباط این مطالب با مثال ها چندان روشن نیست.
پانویس
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج2، ص233
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص85 / مفاتیح العلوم، محمد بن احمد خوارزمی، ص47 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص85
- ↑ البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج5، ص146
