سَبائیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز سَبائیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
(یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
همان [[سبأیه]].  
 
همان [[سبأیه]].  
  
رک: [[سبأیه]].  
+
[[مرتضی رازی]] در [[تبصرة العوام]]، ایشان را از زمره [[نصیریه (نصیریه)|نصیریه]] به حساب آورده است. رازی می نویسد: «سَبَائیه، از نصیریان، بدان که [[عبدالله سَبا]] و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین [[علی بن ابی طالب]] بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به [[ساباط مداین]] گریخت و امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی.» <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص167</ref> لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی سبأئیه را از نصیریه به حساب نمی آورند.  
  
[[مرتضی رازی]] در [[تبصرة العوام]]، ایشان را از زمره [[نصیریه]] به حساب آورده است. [[مرتضی رازی]] می نویسد: «سَبَائیه، از [[نصیریان]]، بدان که عبدالله سَبا و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بن ابی طالب بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به [[ساباط مداین]] گریخت و امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی.» <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص167</ref> لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی [[سبأئیه]] را از [[نصیریه]] به حساب نمی آورند.  
+
رک: [[سبأیه]].  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۷

همان سبأیه.

مرتضی رازی در تبصرة العوام، ایشان را از زمره نصیریه به حساب آورده است. رازی می نویسد: «سَبَائیه، از نصیریان، بدان که عبدالله سَبا و اتباع او گفته اند علی خداست و این ملعون در زمان امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب بود و امیرالمؤمنین قومی را از اتباع ابن سبأ بگرفت و او به ساباط مداین گریخت و امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بفرمود تا دو گور بکندند و در آنجا آتش کردند و ایشان را بسوزاندند و چون ایشان را در آتش انداختند گفتند ما را یقین زیادت شد که تو خدایی از بهر آن که رسول گفت خدای بندگان را به آتش عقوبت کند و تو ما را به آتش عقوبت می کنی، یقین شد که تو خدایی.» [۱] لازم به ذکر است که در منابع فرقه شناختی سبأئیه را از نصیریه به حساب نمی آورند.

رک: سبأیه.

پانویس

  1. تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص167