ابوسعید خرازی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز ابوسعید خرازی» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
سطر ۱: سطر ۱:
ابوسعید احمد بن عیسی خراز بغدادی، صوفی معروف و صاحب آرای خاص است. وی که شاگرد محمد بن منصور طوسی بود از نزدیکان و یاران [[جنید بغدادی]] می باشد. او همچنین با بشر حافی، ذوالنون مصری، [[سری سقطی]] و ابوعبید بُسری، که جملگی از مشایخ بزرگ [[صوفیه]] محسوب می شوند، مصاحبت داشته است. وی نخستین کسی است که در مذهب فنا و بقا سخن گفته و در نتیجه صاحب آن مکتب به حساب می آید. خرّاز به معنای دوزنده درز کفش می باشد که گویا شغل وی بوده است. وی همچنین سفرهایی به [[مصر]] داشته و سرانجام در [[مکه]] مجاور می شود و در سال 285 یا 286 و یا 287 هجری قمری وفات یافته است. <ref>طبقات [[صوفیه]]، خواجه [[عبدالله انصاری هروی]]، ج2، صفحات212 و 425 / [[کشف المحجوب]]، [[هجویری]]، ترجمه عربی، ص355 / [[نفحات الانس]]، [[عبدالرحمان جامی]]، ص82</ref>
+
ابوسعید احمد بن عیسی خراز بغدادی، صوفی معروف و صاحب آرای خاص است. وی که شاگرد [[محمد بن منصور طوسی]] بود از نزدیکان و یاران [[جنید بغدادی]] می باشد. او همچنین با [[بشر حافی]]، [[ذوالنون مصری]]، [[سری سقطی]] و [[ابوعبید بُسری]]، که جملگی از مشایخ بزرگ [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] محسوب می شوند، مصاحبت داشته است. وی نخستین کسی است که در مذهب فنا و بقا سخن گفته و در نتیجه صاحب آن مکتب به حساب می آید. خرّاز به معنای دوزنده درز کفش می باشد که گویا شغل وی بوده است. وی همچنین سفرهایی به [[مصر]] داشته و سرانجام در [[مکه]] مجاور می شود و در سال 285 یا 286 و یا 287 هجری قمری وفات یافته است. <ref>[[طبقات صوفیه]]، خواجه [[عبدالله انصاری هروی]]، ج2، صفحات212 و 425 / [[کشف المحجوب]]، [[هجویری]]، ترجمه عربی، ص355 / [[نفحات الانس]]، [[عبدالرحمان جامی]]، ص82</ref>
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۲۶

ابوسعید احمد بن عیسی خراز بغدادی، صوفی معروف و صاحب آرای خاص است. وی که شاگرد محمد بن منصور طوسی بود از نزدیکان و یاران جنید بغدادی می باشد. او همچنین با بشر حافی، ذوالنون مصری، سری سقطی و ابوعبید بُسری، که جملگی از مشایخ بزرگ صوفیه محسوب می شوند، مصاحبت داشته است. وی نخستین کسی است که در مذهب فنا و بقا سخن گفته و در نتیجه صاحب آن مکتب به حساب می آید. خرّاز به معنای دوزنده درز کفش می باشد که گویا شغل وی بوده است. وی همچنین سفرهایی به مصر داشته و سرانجام در مکه مجاور می شود و در سال 285 یا 286 و یا 287 هجری قمری وفات یافته است. [۱]


پانويس

  1. طبقات صوفیه، خواجه عبدالله انصاری هروی، ج2، صفحات212 و 425 / کشف المحجوب، هجویری، ترجمه عربی، ص355 / نفحات الانس، عبدالرحمان جامی، ص82