ذوالنون مصری

ابوالفیض ثوبان بن ابراهیم معروف به ذوالنون مصری از زاهدان و عرفای مشهور قرن دوم و سوم هجری قمری است. وی در حدود سال 180 هجری قمری به دنیا آمد. پدرش از مردم سودان بود و ذوالنون از بندگان آزادشده به حساب مي‌آمد. وی سفرهایی به دمشق و مکه داشت و به واسطه مخالفت با مخلوق بودن قرآن، با معتزله مخالف بود. در اواخر عمر ذوالنون با حکم یکی از فقهای مالکی متهم به زندقه شد و به زندان افتاد. اما توسط متوکل خلیفه عباسی که سخنان وی را شنید آزاد شد. وی در سال 240 یا 244 یا 246 و یا 248 هجری قمری وفات یافته است. پس از او تعالیم ذوالنون توسط بسیاری از صوفیه، به ویژه حارث محاسبی تبیین شد. عقیده وی در باب حُبّ و معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.