احمد بن محمد بن احمد بن سالم

در مورد این پدر و پسر: احمد بن محمد بن احمد بن سالم و محمد بن احمد بن سالم اختلافات فراوانی در تراجم به چشم می خورد. ابن اثیر در لباب نام پدر را ابی الحسن محمد بن احمد بن سالم سالمی عنوان کرده و در مورد پسر فقط به کنیه ابی عبدالله بسنده نموده و نام او را مورد عنایت قرار نداده است. این در حالی است که معصوم علی شاه نام ابوعبدالله را احمد بن سالم و تاریخ وفات او را 356 هجری قمری ضبط کرده است. و در مقابل خواجه عبدالله انصاری هروی در طبقات الصوفیة و عبدالرحمان جامی در نفحات الانس بدون اشاره به پدر یا پسر بودن، تنها از ابوعبدالله محمد بن احمد بن سالم بصری به عنوان شاگرد سهل تستری یاد می نماید. لویی ماسینیون در مقاله خود در دائرة المعارف الاسلامیة ـ که منبع مرحوم محمد جواد مشکور در فرهنگ فِرَق اسلامی و حسین آهی در تحقیق کتاب طبقات الصوفیة است ـ معتقد است ابوعبدالله محمد بن سالم (م: 297هـ. ق) شاگرد بزرگ سهل پدر بوده و ابوالحسن احمد بن سالم (م: 350هـ. ق) فرزند است و جالب این جاست که بر خلاف تمام منابع فوق، محمد بن احمد ذهبی ترجمه نویس بزرگ اهل سنت، ابوعبدالله محمد بن احمد بن محمد بن سالم بصری را فرزند ابوالحسن احمد بن محمد بن سالم دانسته و پسر را شیخ صوفیه سالمیه و پدر را نیز شیخ آنان معرفی می کند. وی هم چنین تاریخ مرگ ابو عبدالله (پسر) را در فاصله سال های 350 تا 360 هجری قمری دانسته است.

شایان ذکر است که در یکی از نسخه های نفحات الانس نیز به جای ابوعبدالله محمد بن احمد سالم، از ابوعبدالله احمد بن سالم سلمی یاد شده است.