یحیی بن عمر بن حسین

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالحسن یحیی بن عمر بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) از قیام کنندگان علوی در قرن سوم هجری قمری است. وی که از جانب مادری از اولاد جعفر بن ابی طالب بوده، از شجاعان عرب محسوب می شود. وی در ایام متوکل عباسی در خراسان قیام می کند و توسط عبدالله بن طاهر دستگیر شده و محبوس می شود. پس از مدتی آزاد شده و به بغداد و سپس به کوفه می رود. در آن جا مجدداً قیام کرده و پس از جنگ سنگینی در 248 هجری قمری در زمان خلیفه المستعین بالله، به شهادت می رسد. تاریخ شهادت وی را برخی 250 هجری قمری ذکر کرده اند. [۱]


پانويس

  1. الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج7، ص43 / مروج الذهب و معادن الجوهر، علی بن حسین مسعودی، ج4، ص147