فخ

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

فخ مکانی نزدیک مکه در عربستان سعودی که در آنجا جمعی از صحابه پیامبر و از آن جمله عبدالله بن عمر مدفون هستند.

واقعه فخ[ویرایش]

شهرت عمده فخ به دلیل واقعه‌ای است که در روز ۸ ذی الحجه سال ۱۶۹ هـ. ق در زمان هادی عباسی در آنجا روی داد. در این روز که به یوم فخ معروف است، عده زیادی از علویان به جهت قیام بر خلیفه عباسی کشته شدند. از امام نهم روایت است: الگو:نقل قول

پیشوای قیام کنندگان، حسین بن علی بن حسن، معروف به صاحب فخ، نبیره امام حسن مجتبی بوده‌است. حسین بن علی و یاران او به علت مزاحمتی که نایب حاکم مدینه برای ایشان فراهم آورده بود، شوریدند و بر مدینه مسلط شدند و با ۳۰۰ تن روی به مکه نهادند. در آن سال عده‌ای از عباسیان، از آن جمله عباس بن محمد و سلیمان بن ابی جعفر و موسی بن عیسی، به حج رفته بودند. این دسته با سواران خود به مقابله علویان شتافتند و در فخ به ایشان رسیدند. عباس بن محمد به حسین بن علی، در صورت تسلیم، امان داد، ولی حسین قبول نکرد. میان عباسیان و علویان جنگ درگرفت و بیش از صدتن از ایشان کشته شدند. در خروج علویان فخ دوتن از بزرگان علویان، حسن بن جعفر بن حسن و امام موسی کاظم از موافقت ایشان سرباز زدند.

منابع[ویرایش]

  • دایره‌المعارف فارسی (به سرپرستی غلامحسین مصاحب)