عبدالجبار معتزلی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالحسن عبدالجبار بن احمد بن عبدالجبار بن احمد بن خلیل همدانی اسدآبادی بغدادی از بزرگترین متکلمین معتزلی و از فحول علمای شافعی در قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. وی به دعوت صاحب بن عبّاد وزیر مقتدر آل بویه از بغداد به ری رفته و قضاوت تمام مناطق مرکزی ایران را عهده دار می شود. از وی تصنفیاتی که بالغ بر چهارصد هزار، است به جای مانده که شامل تمام علوم و فنون عصر حیات اوست. همچنین قاضی عبدالجبار مناظرات مهمی با متکلمان عصر خود از قبیل شیخ مفید و ابواسحاق اسفرایینی متکلم اشعری داشته است. مرگ وی در فاصله سال های 414 تا 415 هجری قمری و در حوالی 90 سالگی به وقوع پیوسته است. [۱].

پانويس

  1. تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج11، ص113 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج13، ص151 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، قاضی عبدالجبار معتزلی