طیبیه (از صوفیه)

از صوفیه.

تری مینگهام می گوید: «ایشان از شاذلیه بوده و پیروان عبدالله بن ابراهیم الشریف (م: 1678میلادی) می باشند. نام های دیگر این فرقه وزانیه و تهامیه می باشند». این در حالی است که لویی ماسینیون ایشان را از جَزُولیه معرفی کرده است. شایان ذکر است که جَزُولیه همان شاذلیه است به همراه اصلاحات و تغییراتی که در سرزمین مراکش بر آن اعمال شده است.

رک: جَزُولیه.

ایشان در فاس بوده اند و سنوسی در آن شهر بر این طریقه بوده است.

طیبیه در الجزایر بیست و دو هزار پیرو دارد و رئیس آنان شریف وزان، در مراکش ساکن است.

دائرة المعارف الاسلامیة، به تاریخی که در آن، این طریقه دارای این تعداد عضو بوده، اشاره نمی کند ولی با توجه به تألیف این کتاب که در اصل ترجمه متن انگلیسی است و در دهه های اول قرن بیستم میلادی منتشر گردیده و در 1933 میلادی به عربی برگردانده شده است، می توان به حدود تاریخ این مطلب پی برد.

تری مینگهام در بیان جماعات شاذلیه به وزانیه اشاره کرده و آن ها را طیبیه و تهامیه نیز نام داده است. وی می نویسد: «زاویه ایشان در وزان توسط مولای عبدالله بن ابراهیم الشریف (1596ـ 1678میلادی) در 1670 میلادی تأسیس شده است. اسم دوم این گروه از نام شیخ چهارم آن ها مولای طیب (م: 1767میلادی) اخذ شده و نام تهامیه از تهامی که جدّ آخر مؤسس این فرقه بوده گرفته شده است.