حشاشون

همان حشیشیه.

همان نزاریه.

حشاشون عنوانی است برای فدائیان اسماعیلی، پیروان حسن صباح. باید توجه داشت که نام اصلی ایشان نزاریه است که در مقابل مستعلویه بوده اند و از زمره فرقه های اصلی اسماعیلی محسوب می شوند.

رساله ایقاع صواعق الارغام که مؤلف آن از بهره اسماعیلی است نیز حشیشیان را همان نزاریه می داند.

محمد کردعلی در خطط الشام می گوید: «ایشان در اوائل آمدن صلیبیون به شام، حشاشون یا قَتَله نامیده می شدند و منشأ این نسبت، آن است که رؤسای ایشان، هرگاه می خواستند یکی از دشمنان سیاسی خود را از بین ببرند، به او حشیش (بنگ) داده و او را می کشتند».

لکن برخلاف گفته وی، آنچه معروف است آن است که آن ها حشیش را به اتباع خود داده و او را به عوالمی خاص برده و برای کشتن دشمنان مورد نظر مهیا می کردند.

این فرقه به واسطه جنگ هایی که با صلیبیون در جنگ های صلیبی داشته اند، برای اروپائیان، بیشتر از فرقه های دیگر شناخته شده اند. البته اروپائیان ایشان را اساسین می نامند که محرّف حشاشیه است.

آیت الله سید مهدی روحانی در دست نوشته های خود می گوید: این کتاب همراه با کتاب کوچک دیگری به نام «الهدایة الآمریة فی ابطال دعوی النزاریة» در هند منتشر شده است.

ظاهراً کلمه انگلیسی Assassin که به معنای ترور کننده و کلمه Assassinate که به معنای ترور کردن می باشد از همین کلمه اساسیه اخذ شده اند و به واسطه ترورهای سیاسی پیروان حسن صباح، چنین معنایی یافته اند. ایضا برای توضیح بیشتر توجه کنید به « حشیشیه » و« اساسیه ».