بابر امپراطور هند

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ظهیر بن محمد بابر مؤسس سلسله تیموریان هند است. وی پسر عمر شیخ و نبیره میران شاه پسر تیمور گورکانی است. وی در سال 899 هجری قمری در فرغانه به جای پدرش نشست و پس از آن که ازبک‌ها او را از سمرقند بیرون راندند، در 917 هجری قمری با کمک شاه اسماعیل صفوی توانست بخارا و سمرقند را بازپس گیرد. لکن مدتی بعد مجدداً آن را از دست داد و در نهایت توانست در سال 928 قندهار و در 930 هجری قمری سمرقند را به دست آورد. وی پس از دستیابی به حکومت منطقه، آگره را دارالملک خویش کرد و سرانجام در سال 937 هجری قمری وفات یافت. بابر سرداری رشید بوده است. پس او پسرش همایون تیموری شاه به جای پدر نشست. [۱]


پانويس

  1. دائرة المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب، ج1، ص357