مباحیه (از صوفیه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص101 / [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص580 / [[الفکر الشیعی و النزعات الصوفیة حتی مطلع القرن الثانی عشر]]، [[کامل مصطفی الشیبی]]، ص123</ref>  
 
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص101 / [[حدیقة الشیعة]]، [[محقق اردبیلی]]، ص580 / [[الفکر الشیعی و النزعات الصوفیة حتی مطلع القرن الثانی عشر]]، [[کامل مصطفی الشیبی]]، ص123</ref>  
  
[[مقدس اردبیلی]] ایشان را فرقه هفتم از صوفیه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان مانند [[واصلیه]] گویند همه چیز بر عارف مباح و حلال است. امر به معروف و نهی از منکر در مذهب ایشان باطل است و بردن و خوردن مال مردم به دزدی و هر وجه دیگر که باشد حلال دانند و جمیع فروج را بر خود مباح می دانند. حتی وطی مادر و خواهر و پسر و دختر خود. و گویند شک و یقین هر دو حجاب راه است. » <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[مقدس اردبیلی]]، ص580</ref>
+
[[مقدس اردبیلی]] ایشان را فرقه هفتم از صوفیه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان مانند [[واصلیه (از صوفیه)|واصلیه]] گویند همه چیز بر عارف مباح و حلال است. امر به معروف و نهی از منکر در مذهب ایشان باطل است و بردن و خوردن مال مردم به دزدی و هر وجه دیگر که باشد حلال دانند و جمیع فروج را بر خود مباح می دانند. حتی وطی مادر و خواهر و پسر و دختر خود. و گویند شک و یقین هر دو حجاب راه است. » <ref> [[حدیقة الشیعة]]، [[مقدس اردبیلی]]، ص580</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۳۷

از صوفیه. [۱]

مقدس اردبیلی ایشان را فرقه هفتم از صوفیه معرفی کرده و می نویسد: «ایشان مانند واصلیه گویند همه چیز بر عارف مباح و حلال است. امر به معروف و نهی از منکر در مذهب ایشان باطل است و بردن و خوردن مال مردم به دزدی و هر وجه دیگر که باشد حلال دانند و جمیع فروج را بر خود مباح می دانند. حتی وطی مادر و خواهر و پسر و دختر خود. و گویند شک و یقین هر دو حجاب راه است. » [۲]

پانویس

  1. اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص101 / حدیقة الشیعة، محقق اردبیلی، ص580 / الفکر الشیعی و النزعات الصوفیة حتی مطلع القرن الثانی عشر، کامل مصطفی الشیبی، ص123
  2. حدیقة الشیعة، مقدس اردبیلی، ص580