زهریه

از فِرَق اسلامی غیر مشهور که به تشبیه و عدل قائلند.

ظاهراً این لفظ مصحف زهیریه می باشد، چرا که ابوالحسن اشعری در مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین اقوال شخصی به نام زهیر را بازگو می کند که می گفته است: «خدا در همه جا موجود می باشد و در عین حال بر عرش خود، مستوی است و در روز قیامت نیز در حالی که از هیچ کیفیتی برخوردار نیست دیده می شود». ابوالحسن اشعری وی را در مسئله قدر هم عقیده با معتزله می داند و در پاره ای از امور، عقیده وی را با عقاید اصحاب استثناء که طایفه ای از مرجئه بوده اند یکسان می شمارد. با توجه به آن چه درباره عقیده زهیر می دانیم و از طرفی احمد بن یحیی بن مرتضی نیز ایشان را معتقد به عدل و تشبیه دانسته ، می توان گفت زهریه، مصحف زهیریه می باشد.

آن چه در المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل موجود است، زهیریه است.