حسین بن حوشب: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («حسین بن حوشب» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ابوالقاسم حسین بن فَرَج بن حوشب بن زادان کوفی از بزرگان [[اسماعیلیه]] است. وی که نامش را برخی حسین بن حوشب و برخی رستم بن حسین بن حوشب ضبط کرده اند، در سال 230هجری قمری در [[کوفه]] تولد یافت. وی از نوادگان عقیل بن ابی طالب بوده و ابتدا بر مذهب [[شیعه اثنی عشریه]] مشی می کرده است. | + | ابوالقاسم حسین بن فَرَج بن حوشب بن زادان کوفی از بزرگان [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]] است. وی که نامش را برخی حسین بن حوشب و برخی رستم بن حسین بن حوشب ضبط کرده اند، در سال 230هجری قمری در [[کوفه]] تولد یافت. وی از نوادگان [[عقیل بن ابی طالب]] بوده و ابتدا بر مذهب [[شیعه اثنی عشریه]] مشی می کرده است. [[قاضی نعمان]]، وی را حسن بن فرح بن حوشب معرفی کرده است. |
| − | وی که مشهور به فقه و حدیث بوده، پس از چندی به وسیله حسین بن احمد ملقّب به عبدالله الرضی به عقیده | + | وی که مشهور به فقه و حدیث بوده، پس از چندی به وسیله حسین بن احمد ملقّب به [[عبدالله الرضی]] به عقیده اسماعیلیه گرویده و پس از چندی در سال 267 هجری قمری به عنوان داعی اسماعیلی به [[یمن]] ارسال می گردد. وی در آن جا دو سال دعوت مخفی داشته و در سال 270هجری قمری، دعوت خویش را آشکار می کند و جمع کثیری نیز به او می پیوندند. پس از آن، وی مورد هجوم لشگریان حکومت وقت واقع شده و در جنگ های پی درپی، پیروز می شود. این امر، نفوذ او را گسترش داده و وی را موفق به تأسیس مدارس علمی و تشکیل حکومتی محلی در [[صنعاء]] یمن می کند. وی پیش از مرگ، هیچ یک از فرزندانش را به عنوان جانشین انتخاب نکرده و این امر را به عهده [[عبیدالله مهدی|عبیدالله المهدی]] خلیفه فاطمی (م: 322هـ. ق) می گذارد. ابن حوشب در سال 303هجری قمری در یمن وفات یافته است. وی را منصور یمن لقب داده اند. <ref>. [[اعلام الاسماعیلیة]]، [[مصطفی غالب]]، ص233 / [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج3، ص377 / [[رسالة افتتاح الدعوة]]، [[قاضی نعمان]]، ص32 / [[عبیدالله المهدی امام الشیعة الاسماعیلیة و مؤسس دولة الفاطمیة]]، [[حسن ابراهیم حسن]] </ref>. |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۴۶
ابوالقاسم حسین بن فَرَج بن حوشب بن زادان کوفی از بزرگان اسماعیلیه است. وی که نامش را برخی حسین بن حوشب و برخی رستم بن حسین بن حوشب ضبط کرده اند، در سال 230هجری قمری در کوفه تولد یافت. وی از نوادگان عقیل بن ابی طالب بوده و ابتدا بر مذهب شیعه اثنی عشریه مشی می کرده است. قاضی نعمان، وی را حسن بن فرح بن حوشب معرفی کرده است.
وی که مشهور به فقه و حدیث بوده، پس از چندی به وسیله حسین بن احمد ملقّب به عبدالله الرضی به عقیده اسماعیلیه گرویده و پس از چندی در سال 267 هجری قمری به عنوان داعی اسماعیلی به یمن ارسال می گردد. وی در آن جا دو سال دعوت مخفی داشته و در سال 270هجری قمری، دعوت خویش را آشکار می کند و جمع کثیری نیز به او می پیوندند. پس از آن، وی مورد هجوم لشگریان حکومت وقت واقع شده و در جنگ های پی درپی، پیروز می شود. این امر، نفوذ او را گسترش داده و وی را موفق به تأسیس مدارس علمی و تشکیل حکومتی محلی در صنعاء یمن می کند. وی پیش از مرگ، هیچ یک از فرزندانش را به عنوان جانشین انتخاب نکرده و این امر را به عهده عبیدالله المهدی خلیفه فاطمی (م: 322هـ. ق) می گذارد. ابن حوشب در سال 303هجری قمری در یمن وفات یافته است. وی را منصور یمن لقب داده اند. [۱].
