حروراء

حرورا (به اشتباه حَرَوْرا در برخی منابع مانند یاقوت)، روستا یا منطقه ای در نزدیکی کوفه است. این شهر پیش از اسلام تا حداقل قرن اول پس از اسلام، در کناره فرات یا یکی از آبراههای این رود قرار داشته است. چرا که الاشاء در تاریخ طبری از شط حرورا سخن می گوید. اما در قرن ۳ هجری/۹میلادی، مورخانی مانند ابن دیزل همدانی (درگذشته به سال ۲۸۳ هجری/۸۹۶ میلادی) گفته اند که این شهر در بیابان قرار داشته است. بنابراین خاک این منطقه دگرگونی چشمگیری داشته است.

حرورا در تاریخ

محل تجمع خوارج در دوران خلافت امام علی (علیه السلام)

حرورا از لحاظ تجاری یا کشاورزی اهمیت چندانی نداشته و شهرت خود را مرهون وقایع تاریخی است که در آن اتفاق افتاده است. این مکان، محل تجمع گروهی از یاران حضرت علی علیه السلام است که با حکمیت ارائه شده از سوی معاویه در جنگ صفین مخالف بوده و اولین جدایی خود را شکل دادند. در صفین، ابتدا افراد معدودی بودند که مخالفت خود را با فریاد زدن شعار لا حکم الا لله ابراز داشتند. اما در طی بازگشت سپاه علی (علیه السلام) به کوفه، تعداد این گروه افزایش یافت. این گروه در ربیع الاول ۳۷ هجری/اوت-سپتامبر ۶۵۸ میلادی در حرورا جمع شده و به حروریان مشهور شدند و تعدادشان احتمالا به دوازده هزار نفر رسید. این نافرمانی تا آنجا پیش رفت که این گروه برای خود امام جماعت عبدالله بن کوا یشکوری و رهبر نظامی شبث بن ربعی تمیمی تعیین کردند. آنها دیگر علی را به رسمیت نشناختند .

دیگر رخدادها

در حرورا یا حومه آن، دو جنگ صورت گرفت. یکی در سال ۶۷ هجری/۶۸۶ میلادی، که سپاه مختار ثقفی از سپاه مصعب بن زبیر شکست خورد و دیگری در ۹ شوال ۳۱۵ هجری/۸ دسامبر ۹۲۷ میلادی که ساجد یوسف بن ابی الساج که برای خلیفه خود مقتدر در برابر پادشاه قرامطه بحرین، ابوطاهر سلیمان جنابی جنگید و شکست خورد و به اسارت درآمد. البته لازم به ذکر است که اکثر منابع، در مورد محل وقوع این جنگ، اشاره صریحی به حرورا نمی کنند، تنها به ذکر این نکته بسنده کرده اند که این جنگ خارج از کوفه و یا در دروازه ی این شهر رخ داده است.