احمد بن مَعَد بن علی بن منصور
از دایره المعارف فرق اسلامی
ابوالقاسم احمد بن مَعَد بن علی بن منصور، معروف به المستعلی بالله فرزند المستنصر بالله نهمین خلیفه فاطمی است. وی در سال 467 هجری قمری به دنیا آمد و پس از مرگ پدرش المستنصر بالله در سال 487 هجری قمری در حالی که 21سال سن داشت به خلافت رسید. خلافت وی توسط برادرش نزار به رسمیت شناخته نشد و نزار به اسکندریه فرار کرد و در جنگی شکست خورد. لشگریان نزار کشته شده و خود وی نیز در جایی محبوس شده و کشته شد. در دوره خلافت مستعلی، قدرت فاطمیون افول کرده و لشگریان اروپایی، بیت المقدس را به مدت سه سال در تسخیر خویش درآوردند. مستعلی در سال 495 هجری قمری، در قاهره وفات یافت. [۱]
پانويس
- ↑ سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج10، ص602 / الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج9، ص 32/ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج1، ص259