احمد بن مَعَد بن علی بن منصور

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالقاسم احمد بن مَعَد بن علی بن منصور، معروف به المستعلی بالله فرزند المستنصر بالله نهمین خلیفه فاطمی است. وی در سال 467 هجری قمری به دنیا آمد و پس از مرگ پدرش المستنصر بالله در سال 487 هجری قمری در حالی که 21سال سن داشت به خلافت رسید. خلافت وی توسط برادرش نزار به رسمیت شناخته نشد و نزار به اسکندریه فرار کرد و در جنگی شکست خورد. لشگریان نزار کشته شده و خود وی نیز در جایی محبوس شده و کشته شد. در دوره خلافت مستعلی، قدرت فاطمیون افول کرده و لشگریان اروپایی، بیت المقدس را به مدت سه سال در تسخیر خویش درآوردند. مستعلی در سال 495 هجری قمری، در قاهره وفات یافت. [۱]


پانويس

  1. سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج10، ص602 / الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج9، ص 32/ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج1، ص259