مالک بن حارث نخعی
مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی معروف به مالک اشتر صحابی بزرگ امیرالمؤمنین علی علیه السلام است. وی قبل از اسلام به دنیا آمده و در واقعه یرموک یک چشم خویش را از دست ميدهد (13هـ. ق) و به اشتر ملقب ميگردد. وی را در شجاعت بی نظیر دانسته اند. مالک ریاست قوم خویش را در کوفه برعهده داشته و عثمان بن عفان وی را از کوفه به مصر ميفرستد. مالک در جریان قیام علیه عثمان از زمره کسانی است که مدینه را محاصره ميکند وی بعد از خلافت امیرالمؤمنین، از نزدیکان حضرت به شمار ميرفته است. مالک در جنگ جمل و صفین همراه امام علی علیه السلام بوده و در سال 38 یا 37 هجری قمری از جانب امیرالمؤمنین علیه السلام حکومت مصر به وی واگذار ميشود ولی وی یا در بین راه و یا پس از استقرار در مصر به دست یکی از موالیان عثمان به وسیله شربت عسل، مسموم شده و به شهادت ميرسد.
امیرالمؤمنین علیه السلام وی را نسبت به خویش همانند خویش نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله دانسته اند. مالک از زمره بزرگترین اصحاب و مدافعین علی علیه السلام بوده و مرگ وی، بزرگترین بشارت برای بنی امیه محسوب شده است. [۱]
پاورقي
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج5، ص259 / تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج27، ص126 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج5، ص79 / الکنی و الالقاب، شیخ عباس قمی، ج2، ص28