علی بن محمد بن عباس توحیدی

ابوحیان علی بن محمد بن عباس توحیدی از عالمان برجسته قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. وی در سال 310 هجری قمری در شیراز یا نیشابور و یا باسط (در عراق ) به دنیا آمده است. در علت نام گذاری وی به توحیدی، اختلاف است، برخی صوفی بودن وی را دلیل این امر دانسته اند و برخی شغل پدر وی که فروشنده نوعی خاص از خرما به نام توحید بوده، را علت این نام گذاری دانسته اند. ابوحیان در ادبیات، فقه و علم کلام خبره بوده و از عالمان معتزلی محسوب مي‌شود. ابوحیان که در دوره آل بویه مي‌زیسته، با دربار ایشان مراوداتی داشته است. وی را باید از زمره فیلسوفان و صوفیان آن دوره نیز به حساب آورد. هرچند وی با تصوف افراطی مخالفت مي‌ورزیده است ظاهراً در فقه وی بر طریقه شافعیه بوده است. وی در سال 414 هجری قمری (و یا در همان حدود) درگذشته است. تراجم نویسان اهل سنت وی را به شدت تنقیص کرده اند.