کُمَیلیه (از شیعه)

از شیعه.

ایشان معتقدند که وکالت در امامت جایز نیست، و می گویند: حتماً باید امامی، ناطق یا صامت باشد و عَلَمی باشد که گردن ایشان به طرف آن کشیده شود.

جاحظ در ضمن اشعار معدان اعمی سمیطی، شعری را مورد اشاره قرار داده که در آن به دشمنی (کمیلیه) با کسفیه (منصوریه) اشاره شده است. البته این شعر در جاهای دیگر کتاب جاحظ به صورت های دیگر هم نقل شده است. شعر این است:

ان ذا الکسف ضـد آل کمیـل و کمیل رذل من الأراذل

ذا الکشف (ابومنصور عجلی) ضد آل کمیل است و کمیل رذلی از رذل ها می باشد

البته معلوم نیست که کمیل ـ که کمیلیه به او منسوب هستند ـ کیست و آیا همان کمیل بن زیاد نَخعی است؟