علی بن حسین مسعودی
از دایره المعارف فرق اسلامی
نسخهٔ تاریخ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۲۳ توسط Rahim (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «ابوالحسن علی بن حسین بن علی مسعودی هذلی از مورخین بزرگ اسلامی است. وی از اهال...» ایجاد کرد)
ابوالحسن علی بن حسین بن علی مسعودی هذلی از مورخین بزرگ اسلامی است. وی از اهالی بغداد بوده و بعد به مصر مسافرت کرده و در همان جا مقیم می گردد و نهایتاً نیز در همان جا می میرد. مسعودی سفرهای بسیاری داشته است. ترجمه نویسان اهل سنت وی را بعضاً معتزلی و بعضاً شیعه دانسته اند و مامقانی نیز وی را از اجلّاء علمای امامیه دانسته است. وی در سال 345 یا 346 هجری قمری در مصر وفات یافته است. کتاب معروف « مروج الذهب و معادن الجوهر و معادن الجوهر» و همچنین کتاب« التنبیه و الاشراف » از اوست. وی کتابهایی نیز درباره مباحث کلامی نگارش کرده است. مسعودی از نوادگان عبدالله بن مسعود صحابی بزرگ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بوده است. برخی نیز او را جد مادری شیخ طوسی دانسته اند. [۱]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج4، ص277 / روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، محمدباقر موسوی خوانساری، ج4، ص272 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج12، ص181 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج5، ص20