حریریه

همان اصحاب حریری.

طائفه ای از صوفیه در حوالی دمشق.

ایشان منسوب به شیخ علی حریری (م: رمضان 645 هـ. ق) می باشند.

ابن کثیر می نویسد: «در مجالس حریری، دائماً رقص و غنا و پسران امرد بوده و او بسیاری از غنی زادگان را فاسد کرده است. در این مجالس، نماز ترک می شده و مخارج بیهوده و زیادی صورت می پذیرفته است. در ابتدا و پس از آن که فقها اعمال ناشایستی از او دیدند، وی را از خانقاهی که در دمشق مخصوص وی بود، بیرون کردند. حریری از آنجا به بسر رفته و در آنجا خانقاهی به همان نحوه پدید آورد. فقها چندین بار فتوا به قتل وی می دهند اما وی در خانقاه خود به مرگ طبیعی در می گذرد».

المنجد می نویسد: « حریریه از فروع رفاعیه در شام است».

تری مینگهام در تشریح فرقه های رفاعیه به حضور ایشان در سوریه اشاره کرده و می نویسد: « رفاعیه در زمان وکالت ابومحمدعلی حریری (م: 645ق در بصره) که مسلک ملامتی داشت، در سوریه منتشر شد. این فرع با نام حریریه شناخته می شود. و فرع دیگری نیز توسط طالب رفاعی (م:683هـ. ق) تأسیس شد. فرع های دیگری که اهل سوریه بودند عبارت هستند از سعدیه یا جیباویه و سیادیه. »