عبدالله بن قیس اشعری

ابوموسی عبدالله بن قیس بن سُلیم بن حَضّار بن حرب تمیمی، صحابی رسول الله صلی الله علیه و آله است. وی که اصالتاً از یمن بوده و منسوب به طایفه اشعر از قبایل یمنی مي‌باشد، پیش از اسلام به دنیا آمده و در مکه و یا مدینه اسلام آورده است. وی در زمان رسول الله (صلی الله علیه و آله) و زمان ابوبکر بر قسمتی از یمن امارت داشت و در زمان خلافت عمر به عنوان حاکم بصره انتخاب شد و تا 12 سال به این امر و هم چنین قضاوت بصره مشغول بود. وی از جانب عثمان بن عفان عزل شد و در کوفه ساکن گردید و بعدها در جریان شورش کوفیان بر سعید بن عاص (سال34هـ. ق) توسط عثمان به عنوان امیر کوفه منصوب گردید. وی پس از مرگ عثمان ابتدا توسط امام علی علیه السلام در امارت کوفه ابقا شد ولی بعد به واسطه سرپیچی از فرامین حضرت در جریان جنگ جمل عزل گردید. شهرت ابوموسی بیشتر به واسطه حضور او در جریان حکمیت است که با فریب عمروعاص، حکم به عزل امیرالمؤمنین داد. ابوموسی بعدها به مکه رفت و با معاویة بن ابی سفیان بیعت نمود. اما گویا معاویة توجه چندانی به وی نداشته است. مرگ وی را در سال های 42 تا 53 هجری قمری ضبط کرده اند.