شمس الدین محمد آملی

شمس الدین محمد آملی از عالمان شیعی در قرن هشتم هجری قمری است. وی در زمان سلطان محمد خدابنده (الجایتـو) از مدرسین سلطانیه بوده و با قـاضی عضدالدین ایجی مباحثـات بسیاری داشته اند. قاضی نورالله شوشتری عبارات متعددی از وی نقل مي‌کند که دال بر تشیع او مي‌باشد. آملی گویا پس از مرگ سلطان ابوسعید و با آغاز اختلال در دولت وقت، از سلطانیه مهاجرت کرده و به شیراز مي‌رود. وفات او در سال 753 هجری قمری در شیراز واقع شده است. آملی کتاب نفائس الفنون فی عرایس العیون را ظاهراً در اواخر عمر در شیراز تألیف نموده است. توانایی علمی وی از فرازهای این کتاب هویداست.