علی بن مؤید سبزواری
خواجه علی مؤید سبزواری آخرین حاکم سربداران است. نام وی در منابع «علی مؤید» آمده که ظاهراً به معنای علی بن مؤید مي‌باشد. وی که از بزرگزادگان سبزوار بوده است، در پی قتل پهلوان حسن (یا حسین دامغانی) که دهمین امیر سربداران (سال 766هـ. ق) بوده، به امارت ایشان مي‌رسد. دوره حکومت وی در زمره بلندترین حکومت های امرای سربداران است. وی را به دین داری و اعتقاد جازم به تشیع دوازده امامی و سعی وافر در ترویج این مذهب ستوده اند. هم چنین دوره حکومت وی شاهد نزاع های سخت شیخیان و سربداران بوده است. خواجه علی پس از مشکلات داخلی، ناچار به امیر تیمور گورکانی متوسل شده و هفت سال را در رکاب وی، ملتزم مي‌شود. وی سرانجام در سال 788 هجری قمری در خرم آباد لرستان در ضمن جنگی کشته مي‌شود. برخی ورود امیرتیمور به خراسان را به منظور سرکوب سربداران دانسته اند. با مرگ وی، هرچند حرکت های کوچکی در خراسان، به خصوص توسط شیخیان ادامه مي‌یابد، اما عملاً حکومت شیعی سربداران به اتمام مي‌رسد. کتاب اللمعة الدمشقیة در دوره حکومت خواجه علی و به درخواست وی، توسط شهید اول نگاشته شده است. [۱]
پانويس
- ↑ دائرة المعارف تشیع، ج9، ص132 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ذیل: علی مؤید
