زرارة بن اعین
اباالحسن عبدربه بن اعین بن سُنسُن کوفی، ملقب به زرارة از اعاظم روات شیعه و بزرگان شاگردان امام باقر و امام صادق علیهماالسلام می باشد. اعین پدر زراره عبدی رومی بوده که در اثر فراگیری قرآن آزاد می شود. زراره فرزندان، برادران و برادرزادگانی دارد که اکثراً در علوم مختلف دارای جایگاه معتبری می باشند.
وی در تمام کتاب های رجالی شیعه مورد توثیق واقع شده و در میان شیعیان، از جایگاه بسیار والایی برخوردار است. و علیرغم آن که درباره وی در میان روایت های شیعه، نکاتی به چشم می خورد که جملگی دارای جواب های روشن است، اما در این میان هرگز روایتی که شبهه تشبیه را در مورد او مطرح سازد، دیده نمی شود.
در برخی از کتب تراجم اهل سنت، تلاش شده تا چنین وانمود سازد که وی از شیعه رویگردان شده است. در حالی که این مطلب در منابع شیعی نه تنها تأیید نشده بلکه در مقابل آن، اسناد غیر قابل انکار بسیاری موجود است. وی در سال 150 هجری قمری وفات یافته است. [۱]
پانویس
- ↑ اختیار معرفة الرجال، کشّی، ص133 / رجال النجاشی، احمد بن علی نجاشی، ص175 / قاموس الرجال، محمد تقی شوشتری، ج4، ص154 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص128 / معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج7، صفحات218الی257 / موسوعة طبقات الفقهاء، آیت الله جعفر سبحانی، ج2، ص207
