مزدکیه

همان مزادکه.

مرتضی رازی در تبصرة العوام، مزدکیه را نام امامیان در ری ضبط کرده است.

محمدباقر موسوی خوانساری در روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات می نویسد: «مـراد از باطنیه ـ چنـان که محمد شهرستانی می گوید ـ جمـاعتی هستند که می گویند برای هر ظاهر، باطنی است و هر تنزیل، تأویلی دارد. ایشان جدای از باطنیه القاب بسیاری دارند. در عراق، باطنیه، قرامطه، مزدکیه نامیده می شوند. در خراسان تعلیقیه و مجلّده خوانده می شوند. »