حمدوشیه

از صوفیه جَزُولیه.

دائرة المعارف بزرگ اسلامی می نویسد: «انشعابات طریقه های صوفیه در سده 12 هجری قمری نیز همچنان ادامه یافت. در این سده علی بن حمدوش (م:1135هـ. ق) و مهدی شریف اوفوسی (م:1219هـ. ق) از طریقه جَزُولیه، به ترتیب شاخه های حمدوشیه و هداوه را بنا نهادند و حمدوشیه خود به چهار شاخه دغوغیه، صادقیه، ریاحیه و قاسمیه منشعب گردیدند. » این دائرةالمعارف همچنین در جای دیگر می نویسد حمدوشیه از شرقاوه (از شاذلیه) برخواسته است.