شاه نعمةاللهیه

(یا: نعمةاللهیه)

صوفیه.

ایشان منسوب به شاه نعمت الله ولی ولی می باشند.

وی قاعدتاً سنی بوده و فرقه ای داشته است.

باید توجه داشت که تنها پس از آن که در اواخر قرن دوازدهم هجری قمری، تصوف در ایران توسط معصوم علی شاه و شاگردش نورعلی شاه رواج یافت، فرقه هایی برای زمان های گذشته، خلق شدند تا با کسب نام از گذشتگان، خود را دارای سابقه طولانی نشان دهند. در حالی که در عصر و روزگاری که این فرقه ها به آن منسوب می شوند و حتی قرن هایی پس از آن، این فرقه ها و سلسله ها ابداً اسم و رسمی نداشته اند و از این جمله اند فرقه معروفیه که گفته اند چهارده شعبه از آن منشعب شده است.

فرقه شاه نعمت اللهیه در میان شیعیان ایران، خود چند سلسله اند: هاشم شاهیه، شاه نعیم الدینیه، شاه نورالدینیه و حـاج ملا سلطـانی، گون آبادیه یا جُنابذیه ).

آیت الله سید مهدی روحانی از «التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة»، فرقه شاه نعمت اللهیه را به چهار فرقه تقسیم می کند درحالی که در کتاب مذکور چنین آمده است: «و از شعب شاه نعمت اللهیه است: سلسله هاشم شاهی و شاه نوراللهی، شاه نعیم الدینی و شاه نورالدینی و حاجی ملاسلطانی».

محمد کریم خراسانی نعمةاللهیه را منشعب از سلسله معروف کرخی معرفی کرده است. رک: ذیل شاه نوراللهیه ضمن این که مدرسی چهاردهی ایشان را از قادریه به حساب آورده است.